Το αγιάζι της Ενημέρωσης Δευτέρα 05 Αυγούστου 2013

Το  αγιάζι  της  Ενημέρωσης  Δευτέρα 05  Αυγούστου  2013  :

Παναγία  η  φοβερά  Προστασία

*** ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ καί  Άλλα  :

*** Ξαναζωντάνεψε το Θέατρο της Αρχαίας Μεσσήνης μετά από 1.700 χρόνια!(Φωτογραφίες και βίντεο)         

     

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Μια συγκινητική βραδιά έζησε χθες η Αρχαία Μεσσήνη. Μετά από 1.700 χρόνια σιωπής, στο αρχαίο Θέατρό της, μέσα σε ένα μαγευτικό φυσικό τοπίο, αντήχησαν και πάλι ήχοι και μουσικές, ενώ ο χώρος πλημμύρισε κόσμο εντυπωσιασμένο από το πρόσφατα αναστηλωμένο οικοδόμημα.
Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το αρχαιότερο ορχηστρικό μουσικό σύνολο στην Ελλάδα, η υψίφωνος Τσέλια Κοστέα και ο Καλαματιανός βαρύτονος Δημήτρης Πλατανιάς, διακεκριμένοι σολίστ, υπό τη διεύθυνση του Βασίλη Χριστόπουλου, συνεπήραν το κοινό με τις ερμηνείες τους σε έργα ιταλικής όπερας των Λεονκαβάλλο, Βέρντι, Πουτσίνι και Τζορντάνο.
Φορτισμένος συναισθηματικά ο καθηγητής Πέτρος Θέμελης, υποδέχθηκε τον κόσμο με έναν σύντομο χαιρετισμό. «Για μένα αυτή είναι μια μεγάλη βραδιά. Περίμενα 25 χρόνια για να απολαύσω αυτή τη στιγμή, το Θέατρο να ξαναζεί και να γεμίζει τέχνη, πολιτική, ιδέες». Είπε για το όραμα όλων των ανθρώπων που εργάστηκαν στο έργο, παρά τις δυσκολίες που συνάντησαν, για να ξαναβρεί τη χαμένη του μορφή το Θέατρο (με χρηματοδότηση από το Β΄, το Γ΄ ΚΠΣ και το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), όπως και όλα τα υπόλοιπα μνημεία της αρχαίας πόλης. «Η παρουσία σας και μόνο απόψε εδώ, αποτελεί για μένα δικαίωση των προσπαθειών μας όλα αυτά τα χρόνια» κατέληξε ο κ. Θέμελης.
Μεταξύ των θεατών της βραδιάς ήταν οι υφυπουργοί Πολιτισμού Γιάννης Ανδριανός και Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, η γενική γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, την οποία συνόδευε η δημοσιογράφος Άννα Παναγιωταρέα, ο β΄ αντιπρόεδρος της Βουλής Γιώργος Καλαντζής, οι βουλευτές Γιάννης Λαμπρόπουλος, Δημήτρης Σαμπαζιώτης και Θανάσης Πετράκος, ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης, οι δήμαρχοι Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας, Μεσσήνης Στάθης Αναστασόπουλος και Οιχαλίας Φίλιππος Μπάμης, ο διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας Αλέξανδρος Τουρκολιάς, ο πρόεδρος της ΤΕΜΕΣ Αχιλλέας Κωνσταντακόπουλος. Από το χώρο της Τέχνης, ο διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και μέλος της τιμητικής επιτροπής του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας Γιώργος Λούκος, ο πρόεδρος του Σωματείου «Διάζωμα» Σταύρος Μπένος, ο πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Σάκης Θεοδωρόπουλος και ο διευθυντής της Μύρων Μιχαηλίδης, κ.ά.
Το γκαλά ιταλικής όπερας στο αρχαίο Θέατρο διοργάνωσε το Φεστιβάλ Αθηνών σε συνεργασία με το Σωματείο «Διάζωμα», το Δήμο Μεσσήνης, την Εταιρεία Μεσσηνιακών και Αρχαιολογικών Σπουδών, τη ΛΗ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων και την Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Σε δηλώσεις του στο τέλος της εκδήλωσης, ο Πέτρος Θέμελης αναφέρθηκε και στα παράπονα που υπήρξαν από Μεσσήνιους σχετικά με την είσοδο στον αρχαιολογικό χώρο. (Το Φεστιβάλ Αθηνών, που διοργάνωσε την εκδήλωση, δεν διέθεσε εισιτήρια στη Μεσσηνία, καθώς είχαν… προπωληθεί πριν ακόμη ξεκινήσει η προπώληση). Ο καθηγητής υποσχέθηκε ότι του χρόνου θα διοργανωθεί και άλλη μεγάλη εκδήλωση στο αρχαίο Θέατρο, ώστε να μπορέσουν να την παρακολουθήσουν και όσοι δεν κατάφεραν να βρεθούν στο χώρο αυτή τη φορά.
Διαμαρτυρία όμως υπήρξε και χθες έξω από τον αρχαιολογικό χώρο, λίγο πριν την έναρξη της εκδήλωσης. Ήταν δεκάδες εκπαιδευτικοί της Α΄ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας, καθώς και μέλη του ΠΑΜΕ, με πανό και συνθήματα κατά της διαθεσιμότητας των καθηγητών και των σοβαρών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο χώρος της Παιδείας.
Της Μαρίας Νίκα   ,  Video: 

 

*** Η ΤΕΡΝΑ «δείχνει» εργοστάσιο κοσμποστοποίησης στο Παλιοροβούνι         

          Η Νότια Πελοπόννησος, όπως όλα δείχνουν, «κερδίζει» τα τρία εργοστάσια επεξεργασίας των απορριμμάτων, με τη Μεσσηνία, σύμφωνα με πληροφορίες του «Θάρρους», να είναι μία από τις περιοχές στις οποίες θα κατασκευασθεί μονάδα κομποστοποίησης, μιας και αυτή είναι η μέθοδος που θα χρησιμοποιηθεί από την ανάδοχο εταιρεία ΤΕΡΝΑ που μειοδότησε στο διεθνή διαγωνισμό της Περιφέρειας Πελοποννήσου για την ολική διαχείριση των απορριμμάτων.
Έτσι, το «Παλιοροβούνι» στο Δήμο Οιχαλίας πρέπει να ετοιμάζεται για την υποδοχή του εργοστασίου, καθώς φαίνεται να είναι η περιοχή που προκρίνεται (για να μην πούμε ότι πρέπει να θεωρείται δεδομένο). Τα άλλα δύο εργοστάσια αναμένεται να κατασκευασθούν, το ένα στη Λακωνία και το άλλο στην Αρκαδία, με την Αργολίδα και την Κορινθία να παίρνουν από ένα Σταθμό Μεταφόρτωσης έκαστη.
  Κομποστοποίηση
Από τις διευκρινίσεις που ζητήσαμε από την αντιπεριφερειάρχη Ντίνα Νικολάκου για τη μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί από την ΤΕΡΝΑ, εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα πως θα είναι η κομποστοποίηση.
Ειδικότερα, προβλέπεται η κατασκευή τριών εργοστασίων, δύο μονάδων αναερόβιας επεξεργασίας και μιας μονάδας αερόβιας επεξεργασίας, καθώς και δύο σταθμών μεταφόρτωσης απορριμμάτων.
Θεωρείται δε, σίγουρο ότι χωροταξικά θα ακολουθηθεί η διάταξη που έχουν οι διαχειριστικές ενότητες. Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες του «Θάρρους», τα εργοστάσια κομποστοποίησης θα κατασκευασθούν, από ένα, σε κάθε μία από τις τρεις διαχειριστικές ενότητες. Ένα εργοστάσιο στη διαχειριστική ενότητα της Λακωνίας. Ένα εργοστάσιο στη δεύτερη διαχειριστική ενότητα η οποία περιλαμβάνει ολόκληρη τη Μεσσηνία και από την Αρκαδία τους Δήμους Μεγαλόπολης και Γορτυνίας. Όπως όλα δείχνουν, προσανατολισμός είναι η κατασκευή του δεύτερου εργοστασίου στη Μεσσηνία και το πιθανότερο στην περιοχή Παλιοροβούνι.
Η υπόλοιπη Αρκαδία μαζί με τους Νομούς Αργολίδας και Κορινθίας αποτελούν την τρίτη διαχειριστική ενότητα και η θέση του τρίτου εργοστασίου κομποστοποίησης μάλλον θα είναι στην Αρκαδία.
Από ένα Σταθμό Μεταφόρτωσης παίρνουν οι Νομοί Αργολίδας και Κορινθίας.
 Χωροθέτηση
Εντός Σεπτεμβρίου η ΤΕΡΝΑ αναμένεται να γνωστοποιήσει στην Περιφέρεια τη χωροθέτηση που προγραμματίζει, η οποία μπορεί να γίνει μόνο σε περιοχές που δύναται να έχουν βιομηχανική χρήση, προκειμένου να δοθούν οι απαραίτητες περιβαλλοντικές άδειες. Αυτές αναμένεται να έχουν δοθεί έως τέλος του χρόνου, όπως και να έχει υπογραφεί η σύμβαση με την ΤΕΡΝΑ
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, στο φάκελο που έχει καταθέσει η ΤΕΡΝΑ κάνει αναλυτική αναφορά στη συνεργασία που θα έχει με άλλες εταιρείες για την κατασκευή του έργου. Οι δε συμφωνίες που θα συνάψει μαζί τους, θα κατατεθούν επίσης στην Περιφέρεια μέχρι τέλος του έτους, με αναλυτική αναφορά στο τι επιμέρους έργο θα αναλάβει να διεκπεραιώσει η κάθε μία.
Παράλληλα, θα απαιτηθεί και η συνεργασία των Δήμων, προκειμένου η ΤΕΡΝΑ να προχωρήσει στην προσωρινή διαχείριση, για την οποία είναι υπεύθυνη πλέον μετά την υπογραφή της σύμβασης.
  Προσωρινή διαχείριση
Όπως σημείωσε η κα Νικολάκου, η ΤΕΡΝΑ είναι ο προσωρινός ανάδοχος που στο διαγωνισμό αναδείχθηκε (από την ίδια του την προσφορά) φθηνότερος, με την πλέον περιβαλλοντική πρόταση και ταχύτερος στους χρόνους που δεσμεύεται ότι θα κατασκευάσει και λειτουργήσει το Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Απορριμμάτων.
Μετά την περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου, που ξεκινά άμεσα και που, σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό ΠΕΚΑ κ. Μανιάτη, θα ολοκληρωθεί σε ελάχιστο χρόνο, ο προσωρινός ανάδοχος θα κληθεί για την υπογραφή της σύμβασης. Η διαδικασία αυτή εκτιμάται ότι θα έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος του έτους.
Όσον αφορά στη μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί για την οριστική διαχείριση, η κα Νικολάκου, σημείωσε: «Το Ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Απορριμμάτων αποτελείται από πολλά επιμέρους τμήματα, για να αντιμετωπίζει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη μεταβαλλόμενη σύσταση και ποσότητα των απορριμμάτων σε βάθος 28 ετών, που είναι η διάρκεια του έργου. Επίσης, έχει σχεδιαστεί να δέχεται τα απορρίμματα που θα προκύπτουν μετά την εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και την εκτεταμένη ανακύκλωση και διαλογή στην πηγή.
Η λύση που έχει επιλεγεί από τον προσωρινό ανάδοχο είναι συνδυασμός αναερόβιας και αερόβιας επεξεργασίας, για να επιτυγχάνονται οι σημαντικά υψηλότερες από την κοινοτική και ελληνική νομοθεσία περιβαλλοντικές επιδόσεις, για τις οποίες έχει δεσμευθεί η ανάδοχος εταιρεία».
Τέλος, ένας από τους όρους του διαγωνισμού ήταν ότι ο ανάδοχος πρέπει να αναλάβει μέχρι την ολοκλήρωση του έργου και την προσωρινή διαχείριση των απορριμμάτων.
Η κα Νικολάκου χαρακτήρισε σημαντική επιτυχία της Περιφέρειας Πελοποννήσου το γεγονός ότι με την επιμονή και την αταλάντευτη στάση της κατά τον ανταγωνιστικό διάλογο για την αναγκαιότητα της προσωρινής διαχείρισης, οι τρεις προσφέροντες απεδέχθησαν την ευθύνη της προσωρινής διαχείρισης, παρά τις δυσκολίες που παρουσιάζει.
«Η ανάδοχος εταιρεία δεσμεύεται ότι στο διάστημα που προέβλεπε η διακήρυξη (7-10 μήνες από την υπογραφή της σύμβασης) θα παραλαμβάνει το σύνολο των απορριμμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου που προκύπτουν μετά την εφαρμογή των προγραμμάτων πρόληψης και ανακύκλωσης, στις εγκαταστάσεις της, όπου θα τα επεξεργάζεται και θα τα διαθέτει, τηρώντας όλες τις απαιτήσεις της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας. Για το σκοπό αυτό θα χρησιμοποιεί το τμήμα των υποδομών που θα έχει έως τότε κατασκευαστεί.
Είναι, λοιπόν, σημαντικό οι Δήμοι με την υποστήριξη της Περιφέρειας να οργανώσουν σύγχρονα, ουσιαστικά και αποτελεσματικά προγράμματα πρόληψης και ανακύκλωσης, που θα οδηγούν στη σημαντική μείωση των απορριμμάτων που πηγαίνουν προς επεξεργασία στα εργοστάσια, όπως άλλωστε προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων και οι κοινοτικές οδηγίες», εξήγησε η αντιπεριφερειάρχης.  Της Βίκυς Βετουλάκη

*** Μίτσιγκαν:«Το καρπούζι είναι σαν την πόκα, δε μαθαίνεται ποτέ»         

   ΒΙΒΛΙΚΗ μορφή ο «Μίτσιγκαν» με τη βροντερή φωνή, κουβαλά πάνω του όλη την ενέργεια και τη δημιουργική τρέλα της ελληνικής επαρχίας, αλλά και την ελπίδα του επαναστάτη, πως με τ’ αυτοσχέδια φτερά του τολμά να πετά ψηλά, ακόμη κι αν νιώθει πως ο ήλιος μπορεί να του τα κάψει.
Ο Δημήτρης Τσίγκανος, τουτέστιν «Μίτσιγκαν», γεννήθηκε στις 3 Μαρτίου 1958. Στη γλώσσα των παραγωγών είναι «καρπουζάς». Στη γλώσσα των αστών είναι παραγωγός μπολιασμένος χρόνια με το μικρόβιο του κινηματογραφιστή. Επί του πρακτέου, βραβεύτηκε για τις «Ομορφιές και δυσκολίες» και η ταινία του έφτασε να προβληθεί με το Γαλλικό Ινστιτούτο ως το Λος Αντζελες. Στη γλώσσα των φίλων είναι ο «Μίτσιγκαν», ο σπουδαίος άνθρωπος που δε χορταίνεις να κάνεις παρέα, γιατί είναι αυθεντικός, νοιάζεται, ένας σύγχρονος θυμόσοφος.
Η διαδρομή της ζωής του ξεκινά από την Κυπαρισσία Μεσσηνίας, αλλά κλειδί για την πορεία του είναι η γνωριμία μ’ ένα φίλο του θείου του, αδερφού του πατέρα του. Έχει κινηματογράφο λίγα χιλιόμετρα παρακάτω, στα Φιλιατρά. Η μαγεία των κινούμενων εικόνων τον κερδίζει. Έφηβος πηγαίνει σχολείο στην Αθήνα, περνά στα ΚΑΤΕΕ, αλλά η λαχτάρα του τον οδηγεί στη σχολή σκηνοθεσίας Σταυράκου. Οικογενειακά ζητήματα τον φέρνουν πίσω στην πατρογονική γη, αλλά εκείνος κρατά ζωντανό τ’ όνειρό του. Το κτήμα μετατρέπεται σε επίκεντρο πολιτισμού. Στα «Αγροκτήματα Καρπουζιών και Μαρουλιών» πραγματοποιούνται κινηματογραφικές προβολές ή παραστάσεις.
Το κτήμα μοσχοβολά. Η κουβέντα αναπόφευκτα στρέφεται στο καρπούζι. Η ζωή του είναι στενά δεμένη μ’ αυτόν το δροσερό ογκώδη καρπό της φύσης, το άλφα και το ωμέγα του ελληνικού καλοκαιριού. Τον ρωτάμε πεζά πράγματα, πώς καταλαβαίνει αν είναι καλό ή... κολοκύθι. «Το καρπούζι είναι σαν την πόκα, δε μαθαίνεται ποτέ», λέει γελώντας και σοβαρεύεται αμέσως.
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες καρπουζιών, εξηγεί, αλλά στην περιοχή μόνο δύο οικογένειες καλλιεργούσαν ήδη πριν απ’ το  ’45. Η καλλιτεχνική του φύση δεν τον αφήνει ν’ αγιάσει, πειραματίζεται με τις ποικιλίες καρπουζιών: δίκιλο, τρίκιλο, γυναικείο, μίνι, άσπερμο!
Η παραγωγή, λέει, χρειάζεται συναίσθημα, «αλλά για να φτάσει στην αγορά ένα προϊόν, οφείλεις να ξέρεις τις απαιτήσεις της. Οι “βαρέλες”, τα μακρόστενα καρπούζια, πάνε σε αγορές με πανσπερμία φυλών. Στην κεντρική Ευρώπη θέλουν μικρά και μεσαία καρπούζια. Η Ελλάδα αγοράζει καρπούζια από τσιγγάνους».
Ο «βασιλιάς» του καρπουζιού, ο μοναδικός μονάρχης που αναγνωρίζει, «είναι το άσπερμο καρπούζι, διότι δεν έχει γενετικό υλικό σπόρια για να ζαχαρώσει, γι’ αυτό το ζητούν τα κρουαζιερόλοια».
Υποστηρίζει πως δεν έχει αλλάξει η γεύση του καρπουζιού, αλλά ο τρόπος καλλιέργειας. «Τα σάκχαρα του καρπουζιού ξεκινούν από 8.500 και φτάνουν 17.000. Το καρπούζι δεν προλαβαίνει να ωριμάσει τελείως, γιατί στην αγορά δεν πωλούνται ώριμα φρούτα».
Με τι νευριάζει; Πάντα υπάρχουν λόγοι, αλλά τον βασανίζει πως «στην Ελλάδα δεν υπάρχει παιδεία». «Η παραγωγή διώκεται», υποστηρίζει. Ο ίδιος καλλιεργεί 160 στρέμματα με καρπούζι και μαρούλι (iceberg) και μόνο τα 80 είναι ιδιόκτητα. «Δεν μπορούμε να μιλάμε για κρίση χωρίς μητρώο αγροτών και ζώνες χρήσης γης. Δεν μπορώ να πληρώνω νοίκι για το χωράφι, σε τιμή οικοπέδου, γιατί η Ελλάδα εν δυνάμει όλη είναι ένα οικόπεδο, δεν μπορούν να λένε πια άλλα ψέματα. Δεν μπορεί να ψάχνουμε για νερό, ενώ στην Κύπρο έχουν ταμιευτήρες, εκεί δάσος, εκεί οικιστικές ζώνες. Αν βρεθεί ένα καλό προϊόν σε κακά χέρια θα καταστραφεί, αλλά κάτι, έστω κι αν είναι μέτριο και πέσει σε καλά χέρια, θa αναδειχθεί».
«Τα δέντρα μ’ έμαθαν υπομονή», τονίζει. «Στο μυαλό μου είχα μια αθωότητα, ότι το καλό θα μπορούσε να υπερνικήσει το κακό και να έχει και κέρδος. Όμως, η ομορφιά έχει και μια κατάρα. Πόσες γυναίκες “καρακουκλάρες” την πατάνε;», λέει και θυμάται τότε που έβγαζε 1.000 τόνους καρπούζι, αλλά τύχαινε να βγάζει και 300.
Κι όμως είναι ευχαριστημένος, γιατί υπάρχει σύντροφος, που στα δύσκολα του κράτησε το χέρι και η ζωή τού στάθηκε πιο γαλαντόμα απ’ ό,τι περίμενε. Αλλά είναι εγκρατής κι αντικομφορμιστής. «Είμαι “γκουρού”, δε με νοιάζει να πέφτουν αστροπελέκια. Δε θέλω ούτε να γεράσω ούτε να πάρω σύνταξη», λέει, υπονοώντας την έννοια της παραίτησης. Και μέσα στο μυαλό του μια ιδέα κυριαρχεί: «Η επανάσταση θα ξεκινήσει από τις γυναίκες!». Τα παραπάνω άκρως ενδιαφέροντα παρουσιάστηκαν σε αναλυτικό ρεπορτάζ στην «Ελευθεροτυπία» της περασμένης Κυριακής.
Να προσθέσουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο Δημήτρης Τσίγγανος καλλιεργεί μίνι καρπούζια. Ο ίδιος τόνισε πως η αγορά κατά 40% ζητάει μεσόκαρπα και μικρόκαρπα. Γιατί προτίμησε αυτή την καλλιέργεια; «Με έκανε να στραφώ σε αυτή η αγορά και το ένστικτό μου», μας είπε.
Βεβαίως, η καλλιέργεια δεν είναι όλο πλεονεκτήματα. Κατά τον κ. Τσίγγανο, «έχει ένα κόστος μεγαλύτερο, πιο ευαίσθητα φυτά, έχουν φορτωτικά, συσκευασία, τα σπόρια είναι πιο ακριβά. Δεν είναι όλα εύγευστα, δεν έχουν όλα ωραίο χρώμα». Η τιμή, όμως, είναι καλύτερη.
Πηγή:enet.gr    ,  Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης

***    Προσωρινές κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στην Κρήτης από Φαρών εως Ψαρών          

           Ξεκίνησε προχθες η προεργασία για την ασφαλτόστρωση του τμήματος στο οποίο κατασκευάζεται η νησίδα στην οδό Κρήτης από την οδό Φαρών έως την οδό Ψαρών.
Οι εργασίες προγραμματίζεται να εκτελεστούν την Τρίτη και Τετάρτη, 6 και 7 Αυγούστου.
Σημειώνεται ότι στον κόμβο της Λυκούργου θα γίνει διάστρωση με αντιολισθηρό δάπεδο βιομηχανικού τύπου.
Για την ορθή εκτέλεση των εργασιών, αλλά και την ασφαλή διεξαγωγή της κυκλοφορίας στην περιοχή, είναι απαραίτητο να γίνουν περιορισμένης κλίμακας και διάρκειας εκτροπές της κίνησης σε τμήματα της οδού. Η κυκλοφορία των οχημάτων θα εκτρέπεται από τον ανάδοχο του έργου κατά περίπτωση και θα διεξάγεται από τις πέριξ οδούς (Μιαούλη, Φιλελλήνων, Κανάρη, Ψαρών, Αναλήψεως).
Ο δε Δήμος Καλαμάτας ζητά την κατανόηση και τη συνεργασία των οδηγών, οι οποίοι θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις υποδείξεις των συνεργείων του αναδόχου, δεδομένου του υψηλού κυκλοφοριακού φόρτου της Κρήτης, για την εξυπηρέτησή τους και την αποφυγή ατυχημάτων.
Υπενθυμίζεται πως, πέραν της κατασκευής νησίδας, η οποία υπήρχε παλιότερα, με σκοπό τη βελτίωση του επιπέδου ασφαλείας για οδηγούς και πεζούς, θα εγκατασταθούν φανάρια στη διασταύρωση Κρήτης και Φιλελλήνων, ενώ θα τοποθετηθούν φωτιστικά σώματα και θα γίνουν έργα απορροής ομβρίων υδάτων καθ’ όλο το μήκος του οδικού τμήματος.

*** Έρχεται νέα ευνοϊκή ρύθμιση για τα χρέη στο ΙΚΑ

Την ευκαιρία να ρυθμίσουν όλα τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους προς το ΙΚΑ θα έχουν επιχειρήσεις και επιτηδευματίες, με νέα ευνοϊκή ρύθμιση. Σύμφωνα με εγκύκλιο του ΙΚΑ, που θα εκδοθεί μέσα στις επόμενες μέρες, όσοι οφειλέτες ρυθμίσουν τα χρέη του 2013 προς τα ασφαλιστικά ταμεία σε 12 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, θα μπορούν να ενταχθούν και στην ευνοϊκή ρύθμιση οφειλών που επιτρέπει τη σταδιακή αποπληρωμή χρεών μέχρι και τον Ιούνιο του 2017. Η διευθέτηση των 12 δόσεων θα αφορά αρχικά στο ΙΚΑ και στη συνέχεια θα επεκταθεί σε ΟΑΕΕ, ΟΓΑ και ΕΤΕΑ. Μέχρι σήμερα προϋπόθεση για την υπαγωγή στη «Νέα Αρχή», όπως ονομάσθηκε η νέα ρύθμιση, ήταν να καταβάλλονται ανελλιπώς οι τρέχουσες ασφαλιστικές εισφορές από 1η Ιανουαρίου 2013 ή να έχουν καταβληθεί μέχρι την ημερομηνία υπαγωγής στη ρύθμιση. Η εν λόγω πρόβλεψη, όμως, απέκλεισε χιλιάδες ασφαλισμένους που είτε είχαν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ταμεία (που δημιουργήθηκαν το 2013), είτε δεν μπορούσαν μέχρι τις 30 Ιουνίου, οπότε ενεργοποιήθηκε η ρύθμιση, να συγκεντρώσουν και καταβάλουν εφάπαξ τα χρωστούμενα. - 

***  Τιμές για το σύκο αποφασίζει σήμερα η ΣΥΚΙΚΗ         

           Πολύ καλή χαρακτηρίζει τη φετινή χρονιά για τη συκοπαραγωγή ο πρόεδρος της ΣΥΚΙΚΗΣ, Παναγιώτης Παπαγεωργίου, τόσο από άποψη ποιότητας του προϊόντος όσο και από άποψη ποσότητας.
Όσο για τις τιμές αγοράς από τον παραγωγό, αυτές θα αποφασιστούν σήμερα σε συνεδρίαση που θα έχει το πρωί το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνεταιρισμού.
  Πρώιμη παραγωγή
Η συγκομιδή έχει ήδη ξεκινήσει, αρκετά νωρίτερα μάλιστα σε σύγκριση με άλλες χρονιές. «Μέχρι την ώρα η παραγωγή είναι πολύ καλή, από τις καλύτερες χρονιές ποιοτικά. Είμαστε και πρώιμοι. Μαζέψαμε σύκα από Ιούλιο μήνα, που δεν είχαμε μαζέψει ποτέ. Εάν συνεχιστεί έτσι ο καιρός και δεν έχουμε απότομους καύσωνες ή βροχές, θα είναι αυξημένη και η ποσότητα. Πρόπερσι ήμασταν στους 3.000 τόνους, αλλά πέρυσι πέσαμε στους 2.400 περίπου επειδή είχαμε τον καύσωνα που μας προκάλεσε ζημιές. Φέτος, εάν συνεχίσουμε έτσι, θα πάμε σίγουρα στους 3.000» σημειώνει ο κ. Παπαγεωργίου για τη συγκέντρωση σύκου που αφορά στη Μεσσηνία, τη Λακωνία και ορισμένες ποσότητες από την Αρκαδία.
Σχετικά με τις τιμές αγοράς από τον παραγωγό: «Δεν μπορώ να πω ακόμη, γιατί τη Δευτέρα έχουμε συμβούλιο γι’ αυτό ακριβώς το θέμα. Πάντως, ήδη έχουμε κάνει έρευνα αγοράς, έχουμε μιλήσει με μεταποιητές κ.λπ. Πιστεύουμε ότι φέτος, επειδή είμαστε και πρώιμοι, θα καταφέρουμε να διαθέσουμε το προϊόν σύντομα χωρίς ζημιές».
  Η απεντόμωση με φωσφίνη
Τις τελευταίες ημέρες τη ΣΥΚΙΚΗ απασχόλησε για μία ακόμη αφορά το θέμα της απεντόμωσης των σύκων με το απεντομωτικό σκεύασμα φωσφίνη.
«Δυο χρόνια τώρα κάνουμε συσκέψεις γι’ αυτό. Τα τελευταία πέντε χρόνια εφαρμόζουμε την απεντόμωση με αυτό το υλικό. Συνέχεια συζητάμε για το θέμα και στην τελευταία συνάντηση που κάναμε μιλήσαμε για τους όρους ασφαλείας κ.λπ. Το ζήτημα είναι ότι με τη χρήση της φωσφίνης υπάρχει καθυστέρηση στις εξαγωγές, γιατί χρειάζεται από τρεις έως πέντε μέρες η πρώτη απεντόμωση και άλλες τόσες η δεύτερη. Υπάρχει ένας πιο σύντομος τρόπος, η απεντόμωση σε κενό αέρος, αλλά αυτό μέχρι πέρυσι απαγορευόταν. Εμείς είχαμε ζητήσει να στραφούμε σε αυτό τον τρόπο και να το κάνουμε πέρυσι και πρόπερσι, όμως η Διεύθυνση Γεωργίας μάς είχε απαντήσει ότι δεν επιτρεπόταν, ότι είναι επικίνδυνο κ.λπ. Είχαμε φέρει και άνθρωπο ειδικό από την Ιταλία για να προχωρήσουμε, αλλά δε μας άφησαν. Τώρα το υπουργείο δίνει την άδεια για να γίνεται χρήση της φωσφίνης σε κενό αέρος. Όμως, πρόκειται για μεγάλη επένδυση, πρέπει να κάνεις μεγάλες αλλαγές στους θαλάμους απεντόμωσης, ενώ μπορεί το κόστος να φτάσει και το ένα εκατομμύριο».
Της Μαρίας Νίκα

***  Απειλή «λουκέτου» σε όσους δεν κόβουν αποδείξεις

Αποφασισμένο να φτάσει έως στο «λουκέτο» είναι το υπουργείο Οικονομικών για τα καταστήματα που δεν θα κόβουν αποδείξεις μετά και τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση στο 13%. Για τον σκοπό αυτό, με απόφασή του, προχωρά σε εκτεταμένους προληπτικούς ελέγχους από υπαλλήλους των εφοριών, και μάλιστα πέραν του ωραρίου λειτουργίας τους και μέχρι τις 10 το βράδυ. Οι έλεγχοι θα γίνονται και τις μη εργάσιμες ημέρες, από την 1η Αυγούστου έως 30 Σεπτεμβρίου. Ο στόχος του υπουργείου (σ.σ. την απόφαση υπογράφει ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας) είναι διττός: α) Από τη μία να ελέγξει εάν εκδίδονται κατ’ αρχήν οι αποδείξεις και β) Από την άλλη να πιέσει τους ιδιοκτήτες να «ρίξουν» τις τιμές κατά 8,1% (είναι η μείωση της τελικής τιμής από την αναπροσαρμογή του συντελεστή ΦΠΑ). Σε περίπτωση που διαπιστώνονται παραβάσεις, τότε, σύμφωνα με την απόφαση, που χρονολογείται από το 2010 αλλά ουδέποτε ουσιαστικά εφαρμόστηκε, οι Αρχές θα κλείνουν τα καταστήματα από τρεις μέρες μέχρι ένα μήνα, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις που προβλέπει η νομοθεσία. Επίσης προβλέπεται ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 2 μηνών και αναστολή λειτουργίας της επιχείρησης από 3 έως και 30 ημέρες για όσους συλλαμβάνονται κατά τη διάρκεια φορολογικού ελέγχου να μην έχουν εκδώσει αποδείξεις ή τιμολόγια ή να έχουν εκδώσει ανακριβείς αποδείξεις ή τιμολόγια για τρεις διαφορετικές συναλλαγές. Το ίδιο ισχύει και για όσους εντοπίζονται, από διαφορετικούς ελέγχους, να μην εκδίδουν φορολογικά στοιχεία κατ’ εξακολούθηση. Μάλιστα, σε περίπτωση υποτροπής θα κινδυνεύουν με αναστολή της λειτουργίας των επιχειρήσεών τους μέχρι και για 6 μήνες. Στο υπουργείο Οικονομικών θεωρούν ότι τώρα είναι η ευκαιρία για να μπει μια τάξη στην αγορά, ειδικά στο κομμάτι αυτό που συνδέεται άμεσα με το κρίσιμο μέτωπο των εσόδων. Και γι’ αυτό ενεργοποιείται αυτή η σκληρή απόφαση, με την πρόθεση αυτή τη φορά να εφαρμοστεί κιόλας. Ήδη, με ευθύνη και εποπτεία των προϊσταμένων των εφοριών, συγκροτούνται σε όλη την ελληνική επικράτεια διμελή συνεργεία υπαλλήλων για τη διενέργεια των ελέγχων μέχρι 3 φορές την εβδομάδα και σε ημέρες, ώρες και περιοχή που θα ορίζονται με την εντολή ελέγχου. Σε ποιες περιπτώσεις, σύμφωνα με την απόφαση, θα μπαίνει «λουκέτο»; Οταν: 1. Παρεμποδίζεται η διενέργεια του φορολογικού ελέγχου με τη χρήση βίας ή απειλών κατά των ελεγκτών. 2. Διαπιστώνεται -από διαφορετικούς κάθε φορά φορολογικούς ελέγχους- για τουλάχιστον δύο φορές, μέσα στην ίδια ή την επόμενη χρήση, ότι δεν εκδόθηκε το προβλεπόμενο στοιχείο. Το ίδιο θα ισχύει και στην περίπτωση που θα εκδίδεται ανακριβώς, υπό την προϋπόθεση ότι κάτι τέτοιο θα έχει ως αποτέλεσμα την απόκρυψη της συναλλαγής ή μέρους της. Τέλος, η ίδια ποινή θα ισχύει και όταν δεν έχουν καταχωρισθεί στα πρόσθετα βιβλία συναλλαγές για τις οποίες δεν έχουν εκδοθεί τα σχετικά στοιχεία εσόδων, εφόσον αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απόκρυψη της συναλλαγής ή μέρους της. Όπως προαναφέρθηκε, σε περίπτωση υπότροπων επιχειρήσεων που επαναλαμβάνουν τις παραβάσεις μέσα σε τρία χρόνια από την αρχική επιβολή κλεισίματος προβλέπεται κλείσιμο για διάστημα μέχρι και έξι μήνες. Με βάση το οργανόγραμμα που έχει εκδοθεί, οι έλεγχοι θα διενεργούνται στις περιοχές με υψηλή παραβατικότητα των παρακάτω νομαρχιών: Αθηνών, Πειραιά, Δυτικής Αττικής, Ανατολικής Αττικής, Βοιωτίας, Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας, Εύβοιας, Φθιώτιδας, Φωκίδας, Αργολίδας, Αρκαδίας, Αχαΐας, Ηλείας, Κορινθίας, Λακωνίας, Μεσσηνίας, Καρδίτσας, Λάρισας, Μαγνησίας, Τρικάλων, Ημαθίας, Θεσσαλονίκης, Καστοριάς, Κιλκίς, Γρεβενών, Κοζάνης, Πέλλης, Πιερίας, Φλώρινας, Χαλκιδικής, Δράμας, Εβρου, Καβάλας, Ξάνθης, Ροδόπης, Σερρών, Αρτας, Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων, Πρεβέζης, Κυκλάδων, Λέσβου, Σάμου, Χίου, Δωδεκανήσων, Ηρακλείου, Λασιθίου, Ρεθύμνου, Χανίων, Ζακύνθου, Κερκύρας, Κεφαλληνίας, Λευκάδας από τις αρμόδιες ΔΟΥ. Η δε εντολή είναι σαφής: τα συνεργεία ελέγχου θα πρέπει να επιβάλουν επιτόπου πρόστιμο σε επιχειρήσεις, επιτηδευματίες και ελεύθερους επαγγελματίες που δεν κόβουν τιμολόγια και αποδείξεις για τις συναλλαγές που πραγματοποιούν με τους πελάτες τους και για όσους δεν συμμορφώνονται με την απόφαση για τη μείωση του ΦΠΑ. Πηγή: skai.gr/ -

*** Ξεκινά η υποβολή προτάσεων από επιχειρήσεις με επιδότηση που φτάνει και το 55%         

   Ξεκινά σήμερα η κατάθεση φακέλων υποψηφιότητας από μικρομεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις- και- της Μεσσηνίας σε ένα νέο πρόγραμμα που προκηρύχθηκε προχθές και αφορά στην εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα, με ποσοστό επιδότησης από 35% έως 55%, ανάλογα με τον κλάδο δραστηριοποίησης και το μέγεθος.
Το πρόγραμμα υποστηρίζει την εξωστρεφή και ανταγωνιστική παρουσία των ελληνικών επιχειρήσεων σε διεθνές επίπεδο, ιδιαίτερα των μικρομεσαίων. Όσες επιλεγούν θα υλοποιήσουν επενδυτικά σχέδια που θα τις βοηθήσουν να καταστούν παρούσες και ανταγωνιστικές στις διεθνείς αγορές, δια μέσου ενεργειών απόκτησης διεθνών πιστοποιήσεων, προβολής και προώθησης σε τρίτες χώρες, σύγχρονων συστημάτων και μεθόδων marketing, σχεδιασμού και ανάπτυξης προϊόντων, υπηρεσιών και συσκευασίας, εκσυγχρονισμού εξοπλισμού κ.τ.λ. Στόχος είναι όσο το δυνατόν περισσότερες επιχειρήσεις (κυρίως ΜμΕ) να αναδείξουν τον εξωστρεφή προσανατολισμό ως βασική στρατηγική προτεραιότητά τους.
Η προθεσμία υποβολής των ηλεκτρονικών αιτήσεων θα ολοκληρωθεί στις 10 Οκτωβρίου 2013.
 Επιλέξιμες επιχειρήσεις
Επιλέξιμες είναι όλες οι νέες και υφιστάμενες πολύ μικρές, μικρές, μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και έκαναν έναρξη λειτουργίας πριν από την 1η Αυγούστου του 2012 στους κλάδους της μεταποίησης, των κατασκευών, των υπηρεσιών, καθώς και σε επιλεγμένους κλάδους του εμπορίου.
Ισχύουν επιπλέον ειδικές προϋποθέσεις επιλεξιμότητας ή και ύψους ποσοστού ενίσχυσης ανάλογα με το μέγεθος της επιχείρησης, αν το επενδυτικό σχέδιο περιλαμβάνει συνεργασίες με άλλες επιχειρήσεις κ.ά.
Πολύ μικρές, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, κατά γενικό κανόνα του προγράμματος, θεωρούνται όσες απασχολούν έως 250 εργαζόμενους, ενώ μεγάλες όσες απασχολούν από 250 άτομα και πάνω.
Επιλέξιμες θεωρούνται:
1) οι εταιρικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις (Ανώνυμη Εταιρεία, Εταιρεία Περιορισμένης Ευθύνης, Ομόρρυθμη Εταιρεία, Ετερόρρυθμη Εταιρεία, Ιδιωτική Κεφαλαιουχική Εταιρεία)
2) οι ατομικές επιχειρήσεις και
3) οι συνεταιρισμοί κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που τηρούν βιβλία Β ή Γ κατηγορίας (απλογραφικό και διπλογραφικό λογιστικό σύστημα αντιστοίχως, σύμφωνα με τον ισχύοντα ΚΦΑΣ), με δραστηριότητα που αντιστοιχεί τουλάχιστον σε έναν από τους επιλέξιμους κωδικούς οικονομικής δραστηριότητας.
Αποκλείονται τα νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα π.χ. σωματεία, σύλλογοι, ΟΤΑ κ.ά., καθώς και οι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμοί.
Δεν είναι επιλέξιμες οι επιχειρήσεις δικαιόχρησης (franchising), καθώς επίσης κοινοπραξίες και οι αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες.
  Προϋπολογισμός
Ο επιλέξιμος προϋπολογισμός των επενδυτικών σχεδίων κυμαίνεται από 20.000 έως 200.000 ευρώ (ή 100.000 ευρώ για συγκεκριμένους κλάδους).
Για την κάλυψη της ιδιωτικής συμμετοχής, οι επενδυτές μπορούν να χρησιμοποιήσουν ιδίους πόρους ή και τραπεζικό δάνειο. Το δάνειο που θα χρησιμοποιηθεί μπορεί να υποστηρίζεται από τα χρηματοδοτικά εργαλεία του ΕΣΠΑ, όπως π.χ. παροχή εγγύησης της ΕΤΕΑΝ ΑΕ για λήψη επενδυτικού δανείου ή λήψη εγγυητικής επιστολής, παροχή επιχειρηματικών δανείων με χαμηλό επιτόκιο και ευνοϊκούς όρους.
Οι επιλέξιμες ενέργειες αφορούν νέα προϊόντα / υπηρεσίες ή εν γένει προϊόντα/υπηρεσίες σε νέες αγορές και περιλαμβάνουν επενδύσεις που εντάσσονται στις εξής κατηγορίες:
-Μηχανολογικός εξοπλισμός/ειδικές εγκαταστάσεις
-Ενέργειες πληροφορικής/τηλεπικοινωνιών
-Ενέργειες σχεδιασμού, πιστοποίησης και συμμόρφωσης προϊόντων και συσκευασίας.
-Ενέργειες (πλην μελετών) προβολής σε αγορές/στόχους
-Ενέργειες τεχνικής και συμβουλευτικής υποστήριξης
-Ενέργειες (πλην μελετών) προστασίας ή απόκτησης και χρήσης πατεντών, πνευματικής ιδιοκτησίας και μεταφοράς τεχνογνωσίας σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
-Ενέργειες ανάπτυξης εξειδικευμένου προσωπικού και ανθρωπίνων πόρων (μόνο για νέες μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις)
-Λοιπές ενέργειες (μόνο για νέες μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις).  Της Βίκυς Βετουλάκη

 

***Νεκροταφείο ζώων …δίπλα στον Αμβρακικό

           Εικόνες ντροπής… Εικόνες που δεν έχουν προηγούμενο. Ασυνείδητοι μετέτρεψαν σε εστία ρύπανσης με τεράστιους κινδύνους για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, αποστραγγιστική τάφρο στην περιοχή Στρογγυλής του Δήμου Αρταίων.

Αγελάδες νεκρές, υπολείμματα από άλλα ζώα, πλαστικά και σκουπίδια… Και σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων η συγκεκριμένη τάφρος δεν είναι η μοναδική που έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο ζώων. Ανάλογη είναι η κατάσταση και σε άλλες, πέριξ του Αμβρακικού.
Οι κάτοικοι είναι οργισμένοι και με νόημα δείχνουν ως υπεύθυνους της κατάστασης επιχειρηματίες του πρωτογενούς τομέα. Όπως σημειώνουν ορισμένοι από αυτούς λειτουργούν χωρίς κανέναν σεβασμό στις άδειες που τους έχουν χορηγηθεί.
Παράλληλα τόσο ο ΤΟΕΒ όσο και ο Δήμος Άρτας δεν δείχνουν το παραμικρό ενδιαφέρον για τον καθαρισμό των τάφρων οι οποίες αποτελούν πια μόνιμες εστίες ρύπανσης.
Ο Δήμος Αρταίων, που έχει την ευθύνη, παρότι ενημερώθηκε εδώ και μέρες για την κατάσταση που επικρατεί στη συγκεκριμένη τάφρο δεν έδειξε το παραμικρό ενδιαφέρον.
Μάλιστα η Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης και Κτηνιατρικής της ΠΕ Άρτας η οποία έγινε δέκτης των καταγγελιών, απέστειλε έγκαιρα σχετική αναφορά προς το Δήμο Αρταίων. Μετά την παρέλευση εύλογου χρονικού διαστήματος και επειδή δεν υπήρξε ανταπόκριση από την πλευρά του Δήμου Αρταίων, ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας Βασίλης Ψαθάς ζήτησε τη συνδρομή μηχανήματος του ΤΟΕΒ Λούρου.
Έτσι το μεσημέρι της Παρασκευής ολοκληρώθηκε η απομάκρυνση των νεκρών ζώων, που αποτελούσαν εστία μόλυνσης τόσο για τη συγκεκριμένη περιοχή, όσο και για τον Αμβρακικό Κόλπο όπου καταλήγουν τα νερά των αποστραγγιστικών τάφρων.
Όπως τόνισε ο κ. Ψαθάς το πρόβλημα με τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται πέριξ του Αμβρακικού είναι πολύ σοβαρό. Ο ίδιος και οι υπηρεσίες του έχουν προχωρήσει επανειλημμένα σε συστάσεις όμως υπάρχουν αυτοί που εξακολουθούν να μην συμμορφώνονται. [epiruspost.gr]

*** Προστατεύστε τα κατοικίδιά σας από τον καύσωνα

                 Το καλοκαίρι μπορεί να αποδειχθεί άβολο ή και επικίνδυνο για τους ανθρώπους αλλά και για τα κατοικίδια. Οι υψηλές θερμοκρασίες είναι ανυπόφορες, ειδικά αν συνδυάζονται με μπλακάουτ στην πόλη. Επειδή αυτά υποφέρουν όσο και εμείς, ορίστε ένας μικρός οδηγός να τα βοηθήσετε να αντέξουν το καλοκαίρι.

Μην αφήνετε τα κατοικίδιά σας σε σταθμευμένο αμάξι
Μην αφήσετε τα ζώα σας σε σταθμευμένο αυτοκίνητο, ούτε καν για ένα λεπτό, ακόμα κι αν η μηχανή και ο κλιματισμός είναι σε λειτουργία. Σε μια ζεστή μέρα, οι θερμοκρασίες μέσα σε ένα αυτοκίνητο μπορεί να ανεβούν απότομα – συχνά μάλιστα είναι μέχρι και 10 βαθμούς υψηλότερες απ’ όσο είναι έξω από αυτό. Σίγουρα δε θέλετε να πάθει κάτι το ζωάκι σας ή να πεθάνει, οπότε μην το αφήνετε ποτέ μέσα στο αυτοκίνητο, και αν δείτε ένα ζωάκι αφημένο σε κάποιο άλλο αυτοκίνητο, ειδοποιήστε τους αρμόδιους φορείς της περιοχής σας.
Προσοχή στην υγρασία
Το κατοικίδιό σας μπορεί να επηρεαστεί και από την υγρασία, όχι μόνο από τη θερμοκρασία. Τα ζώα ξεφυσούν για να αποβάλουν την υγρότητα από τους πνεύμονές τους, κάτι που τα δροσίζει. Αν τα επίπεδα της υγρασίας είναι πολύ υψηλά, δεν μπορούν να δροσιστούν, και η θερμοκρασία του σώματός τους θα εκτοξευτεί. Αν θερμομετρήσετε το σκύλο σας θα καταλάβετε αμέσως αν υπάρχει πρόβλημα. Η θερμοκρασία των σκύλων δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 40 βαθμούς Κελσίου. Για να δείτε πώς θα τον δροσίσετε, δείτε λίγο παρακάτω στο παρόν άρθρο.
Μειώστε τη φυσική άσκηση τις ζεστές μέρες
Να προσέχετε πότε κάνετε ασκήσεις στο κατοικίδιό σας. Να προσαρμόζετε την ένταση και τη διάρκειά τους ανάλογα με τη θερμοκρασία. Στις πολύ ζεστές ημέρες, να ασκείστε τις πρωινές ή τις απογευματινές ώρες. Να προσέχετε τα κατοικίδια με τα λευκά αυτιά, γιατί είναι πιο ευάλωτα στον καρκίνο του δέρματος, και όσα έχουν μικρές μύτες, άρα δυσκολεύονται στην αναπνοή. Η άσφαλτος μπορεί να γίνει καυτή και να βλάψει τις πατούσες του κατοικίδιού σας, οπότε καλό θα ήταν το ζώο να περπατά πάνω σε γρασίδι.
Μη βασίζεστε στον ανεμιστήρα
Τα κατοικίδια ανταποκρίνονται διαφορετικά στη ζέστη από εμάς. Για παράδειγμα, οι σκύλοι ιδρώνουν από τα πόδια τους. Οι ανεμιστήρες δε δροσίζουν τα κατοικίδια όσο αποτελεσματικά δροσίζουν εμάς.
Σκιά και νερό
Όταν το κατοικίδιό σας βρίσκεται σε εξωτερικούς χώρους, σιγουρευτείτε ότι έχει προστασία από τον ήλιο και άφθονο, κρύο νερό. Κατά τον καύσωνα, προσθέστε πάγο στο νερό αν είναι εφικτό. Η σκιά των δέντρων είναι ιδανική επειδή δεν εμποδίζει τον αέρα να περνά, ενώ το σκυλόσπιτο δεν βοηθά – για την ακρίβεια, κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Δροσίστε το κατοικίδιό σας
Για να διατηρείτε το κατοικίδιό σας δροσισμένο, μπορείτε να φτιάξετε σπιτικές γρανίτες από κάποιο μη-γλυκό φαγητό, όπως το ζωικό βούτυρο για παράδειγμα. Επίσης, στο εμπόριο υπάρχουν ειδικά ρούχα για σκύλους που κρατούν το σώμα τους δροσερό.
Προσοχή στη θερμοπληξία
Οι ακραίες θερμοκρασίες ίσως προκαλέσουν θερμοπληξία. Οι ενδείξεις θερμοπληξίας είναι βαρύ λαχάνιασμα, ταχυπαλμία, δυσκολία στην αναπνοή, υπερβολική δίψα, λήθαργοι, πυρετός, ζαλάδες, απώλεια συγκέντρωσης, ακατάσχετη έκκριση σάλιου, εμετοί, σκούρα κόκκινη ή μωβ γλώσσα και απώλεια αισθήσεων. Τα ζώα που είναι πολύ μεγάλα σε ηλικία, πολύ νεαρά, υπέρβαρα, καρδιοπαθή ή με δυσκολία στην αναπνοή, είναι πιο ευάλωτα στη θερμοπληξία. Κάποιες ράτσες σκυλιών, όπως τα μπόξερ και τα παγκ, ίσως εμφανίσουν δύσπνοια όταν η ζέστη είναι υπερβολική.
Αντιμετωπίζοντας τη θερμοπληξία
Για να βοηθήσετε ένα κατοικίδιο που υποφέρει από θερμοπληξία, μεταφέρετέ το στη σκιά ή σε χώρο που κλιματίζεται. Βάλτε σακούλες με παγάκια ή βρεγμένες πετσέτες στο κεφάλι του, το λαιμό και το στήθος του, και ρίξτε δροσερό (όχι παγωμένο) νερό πάνω του. Δώστε του να πιει μικρές ποσότητες δροσερού νερού ή να γλείψει παγάκια. Πηγαίνετέ το στον κτηνίατρο.
Να είστε έτοιμοι για τα μπλακάουτ
Προτού το κύμα καύσωνα προκαλέσει μπλακάουτ, προετοιμάστε ένα σχέδιο για να μείνετε, εσείς και τα κατοικίδιά σας, ασφαλείς από θερμοπληξίες και λοιπά σχετικά με τη ζέστη προβλήματα. [newsbeast.gr]

*** Με μισθούς πείνας θα πληρώνουμε και τις ασφαλιστικές εισφορές!!!

           Τσουνάμι αλλαγών ετοιμάζεται να παρασύρει ολόκληρο το ασφαλιστικό σύστημα, αφού η κυβέρνηση έχει στα σκαριά σαρωτικές αλλαγές που αγγίζουν τις εισφορές στα ταμεία, τις συντάξεις, το εφάπαξ και προβλέπουν και μαζικές συγχωνεύσεις ταμείων.

Σύμφωνα με πληροφορίες η ατζέντα των αλλαγών στο ασφαλιστικό θα ανοίξει τον Οκτώβριο και  στόχος είναι να επιτευχθεί μείωση των εισφορών κατά 3.9 ποσοστιαίες μονάδες ως το 2016, όπως προβλέπει το μνημόνιο, ξεκινώντας από την 1/1/2014.
Ειδικότερα, το σχέδιο του υπουργείου Εργασίας προβλέπει την κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών που πληρώνει ο εργοδότης μέχρι του τμήματος του μισθού ως
τα 200 ή 400 ευρώ και τη διατήρηση της υποχρέωσης πληρωμής εισφορών για το
τμήμα του μισθού άνω των 200 ή 400 ευρώ.
Όσο για την απώλεια εσόδων που θα προκύψει για το ασφαλιστικό σύστημα, αυτή θα
καλυφθεί με νέες αυξήσεις στη φορολογία, είτε στα εισοδήματα, είτε στην ακίνητη περιουσία.
Τα στελέχη του ΔΝΤ προτείνουν για την αναδιάρθρωση των Εισφορών Κοινωνικής Ασφάλισης τα εξής:
- Οι εργοδότες που καταβάλλουν εισφορές στο ΙΚΑ θα απαλλάσσονται από την
καταβολή του δικού τους ποσοστού (28%) για κάθε εργαζόμενο μέχρι ενός καθορισμένου ύψους μισθού, που θα μπορούσε να είναι 100, 200, 300 ή 400 ευρώ.
- Η βάση για τις εργοδοτικές εισφορές θα μπορούσε να περιοριστεί στους μισθούς που
υπερβαίνουν αυτό το όριο. Δηλαδή, σε έναν μισθωτό των 1.200 ευρώ ο εργοδότης να έχει απαλλαγή εισφορών μέχρι τα 300 ή τα 400 ευρώ και να πληρώνει εισφορές μόνο για τα υπόλοιπα 900 ή τα 800 ευρώ. Αντίστοιχα, εργαζόμενος των 800 ευρώ θα
ασφαλίζεται μόνο για τα 500 ή τα 400 ευρώ.
-Το ανώτατο όριο θα μπορούσε να αυξηθεί κατά το ίδιο ποσό, ούτως ώστε οι εργαζόμενοι που λαμβάνουν μισθό υψηλότερο από το ανώτατο όριο να μην επωφελούνται από την ελάφρυνση αυτή. Σήμερα το ανώτατο όριο μισθού μέχρι του οποίου εισπράττονται εισφορές είναι 5.435 ευρώ. Το ΔΝΤ λέει ότι αυτό το όριο θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 200, 300 ή 400 ευρώ.
- Η απαλλαγή αυτή θα επιφέρει απώλεια εσόδων που μπορεί να καλυφθεί είτε με τη μετατόπιση του βάρους στην έμμεση φορολογία (ΦΠΑ και άλλοι Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης) είτε στη φορολογία της ακίνητης περιουσίας. [star.gr]

*** Στα τέλη της Νεολιθικής εποχής ο Πειραιάς από λόφος μετετράπη σε νησί

              Στα τέλη της Νεολιθικής εποχής ο Πειραιάς από λόφος μετετράπη σε νησί λόγω της αύξησης της στάθμης της Μεσογείου μετά την τελευταία παγετώδη περίοδο.

Τον πρώτο αιώνα προ Χριστού, ο Στράβων διατύπωσε την υποψία ότι ο Πειραιάς ήταν κάποτε νησί, πριν συνδεθεί τελικά με την υπόλοιπη Αττική. Φαίνεται ότι ο αρχαίος ιστορικός και γεωγράφος είχε δίκιο, όπως επιβεβαιώνουν τώρα Έλληνες και Γάλλοι γεωλόγοι και αρχαιολόγοι.

Η ερευνητική ομάδα συνέλεξε πυρήνες από ερευνητικές γεωτρήσεις κοντά στον Πειραιά και τον Κηφισό και χρησιμοποίησε ραδιοχρονολόγηση άνθρακα για να δημιουργήσει το γεωλογικό χρονικό της περιοχής.

«Τα αποτελέσματα αυτής της διατομεακής έρευνας γεωαρχαιολογίας καταδεικνύει την αξιοπιστία των κειμένων του Στράβωνα αποκαλύπτοντας ότι ο Πειραιάς ήταν όντως νησί» γράφουν οι ερευνητές στην έγκριτη επιθεώρηση Geology.

Από λόφος … νήσος

Πριν από 8.000 χρόνια, στην αρχή της Ολόκαινου εποχής, ο Πειραιάς ήταν λόφος συνδεδεμένος με την ηπειρωτική Αττική μέσω μιας γέφυρας ξηράς -μια γεωγραφική διάταξη παρόμοια με τη σημερινή.

Οι αναλύσεις στα δείγματα υπεδάφους δείχνουν ότι άλλαξε ριζικά στα τέλη της Νεολιθικής εποχής, το διάστημα 4850-3450 π.Χ. Εκείνη την εποχή η στάθμη της Μεσογείου συνέχιζε να ανεβαίνει, μετά τη λήξη της τελευταίας παγετώδους περιόδου.
Ο Πειραιάς έγινε έτσι νησί που διαχωριζόταν από την Αθήνα από έναν ρηχό κόλπο.

Τη γεωλογία της περιοχής άλλαξαν ξανά τα ποτάμια του Κηφισού και του Κορυδαλλού, των οποίων οι αποθέσεις σχημάτισαν μια λιμνοθάλασσα ανάμεσα στον Πειραιά και την Αθήνα πριν από περίπου 4.000 χρόνια.

Τα ιζήματα των ποταμών συνέχισαν να γεμίζουν τη λιμνοθάλασσα μέχρι τον πέμπτο αιώνα π.Χ, όταν «ο Θεμιστοκλής, ο Κίμων και αργότερα ο Περικλής συνέδεσαν την Αθήνα με τον Πειραιά κατασκευάζοντας δύο “μακρά τείχη”, χτισμένα εν μέρει πάνω σε έναν παράκτιο τέλμα που ονομαζόταν Αλίπεδο» αναφέρουν οι ερευνητές.

Τα ευρήματα υποδεικνύουν πάντως ότι το μεγάλο κατασκευαστικό έργο δεν ευθύνεται για την ακόλουθη εξαφάνιση του βάλτου.

Στράβων ο αυτοδίδακτος γεωλόγος

Πώς όμως μπόρεσε ο Στράβωνας να μαντέψει το γεωλογικό παρελθόν της παράκτιας πόλης; Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο αρχαίος Πόντιος ιστορικός είτε ήταν πολύ καλός αυτοδίδακτος γεωλόγος, είτε βασίστηκε στην αθηναϊκή προφορική παράδοση, η οποία είχε διατηρήσει με ακρίβεια το γεωλογικό χρονικό της περιοχής.

Η άποψη ότι ο Πειραιάς ήταν κάποτε νησί εμφανίζεται εξάλλου και στο λεξικό του Σουίδα (ή Σούδα) που χρονολογείται στον 10ο αιώνα.

Τη μελέτη στο Geology υπογράφει ο Κοσμάς Παυλόπουλος του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, η Μαρία Τριανταφύλλου της Σχολής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και οι συνεργάτες τους από το γαλλικό Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) και το Πανεπιστήμιο Παρισιού. [arxaia-ellinika, apocalypsejohn,  diadrastiko]

*** Μυκηναϊκές τοιχογραφίες στην Θήβα

                 Ενα μικρό τμήμα τοιχογραφίας όπου απεικονίζεται κυνήγι ελαφιών μέσα σε τοπίο αποτελεί την πρώτη ένδειξη ότι η ανασκαφική ομάδα του καθηγητή κ. Βασίλη Αραβαντινού εντόπισε κατά την φετεινή αρχαιολογική έρευνα κατάλοιπα του κεντρικού ανακτορικού συγκροτήματος (Καδμεία) της αρχαίας Θήβας.

Η ανασκαφή πραγματοποιήθηκε σε απαλλοτριωμένο οικόπεδο της οδού Αντιγόνης και το εύρημα ήρθε στο φως σε βάθος 5,5 μέτρων όπου η αρχαιολογική σκαπάνη συνάντησε στρώμα καταστροφής των μυκηναϊκών χρόνων.
Μαζί άλλωστε, όπως λέει ο δρ. Βασίλης Αραβαντινός με αρχαιολογική θητεία 30 χρόνων στη Θήβα ως έφορος Αρχαιοτήτων και ειδικός στη μελέτη των πινακίδων Γραμμικής Β γραφής ήρθαν στο φως και πολλά κεραμικά, σκεύη κλπ. πάντα της Μυκηναϊκής εποχής.
Τον επόμενο χρόνο έτσι η ανασκαφή θα προχωρήσει ακόμη βαθύτερα, καθώς οι επιχώσεις στην περιοχή αυτή είναι τεράστιες.
Ο στόχος είναι, όπως λέει ο ίδιος μιλώντας στο «Βήμα», να εντοπισθεί το Αρχείο του ανακτόρου, που είναι πιθανόν να κρύβεται εκεί. Πλησίον άλλωστε βρίσκεται το περίφημο «Δωμάτιο του Θησαυρού» και ακριβώς απέναντι το λεγόμενο «Δωμάτιο των Πίθων», όπου το 2005 είχε αποκαλυφθεί μεγάλη πινακίδα με συγκεντρωτικές καταγραφές δερμάτων!
Επιπλέον, παρά τις 300 πινακίδες και τα 60 ενεπίγραφα σφραγίσματα, που έχουν βρεθεί ως σήμερα σε διάφορα σημεία της ακρόπολης, το κεντρικό αρχείο του ανακτόρου δεν έχει ακόμη εντοπισθεί! Στο μέλλον λοιπόν τα σπουδαία για την απόδειξη όλων αυτών.
Ανασκαφικές τομές έγιναν επίσης στην λεγόμενη Οπλοθήκη του ανακτόρου, όπου παλαιότερα είχαν αποκαλυφθεί μεγάλες πινακίδες και αντικείμενα από ελεφαντόδοντο. Εφέτος όμως στην πρώτη έρευνα εντοπίσθηκαν μόνον τοίχοι της Μυκηναϊκής εποχής και πολύ μικρά κομμάτια ελεφαντόδοντου.
Πολύ πριν από τα μυκηναϊκά ευρήματα ωστόσο και σε βάθος μόλις 1,5 μέτρου ήρθε στο φως ένα ψηφιδωτό της παλαιοχριστιανικής εποχής. Κεφαλόποδα, ψάρια, κοχύλια απεικονίζονται στο ψηφιδωτό που έχει κόγχες στις δύο στενές άκρες του.
Μία μικρή δεξαμενή ή πιθανότατα μία κρήνη, καθώς η κατασκευή δεχόταν νερό θα μπορούσε να είναι το σύνολο, που χρονολογικά ανάγεται στον 4ο ή 5ο μ. Χ. αιώνα, όπως επισημαίνει ο ανασκαφέας. Αλλωστε σε μικρή απόσταση από την οδό Αντιγόνης όπου γίνεται η έρευνα, συγκεκριμένα στην οδό Πινδάρου και στο οικόπεδο Σταμάτη έχουν εντοπισθεί παλαιότερα παρόμοια ψηφιδωτά.
Εξι εβδομάδες διήρκεσαν οι ανασκαφές υπό την αιγίδα της Αρχαιολογικής Εταιρείας και σε συνεργασία με τη Θ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων ενώ το ιδιαίτερο ενδιαφέρον φέτος ήταν η συμμετοχή εθελοντών αρχαιολόγων από δέκα χώρες ανεβάζοντας έτσι τον αριθμό των μελών της ερευνητικής ομάδας στα 30 άτομα.
«Η ανακτορική Θήβα ήταν ένα πολυδύναμο εργαστήριο όπου όλοι οι τομείς των καινοτόμων τεχνολογιών και ιδεολογιών αναπτύσσονταν αδιαλείπτως επί 200 χρόνια!» λέει εξάλλου ο κ. Αραβαντινός πιστεύοντας, ότι μένει πολλά ακόμη να αποκαλυφθούν.
[Θερμού Μαρία,  tovima.gr]

*** Συμφωνία για τη διάσωση του αρχείου Δαρδάλη, της ελληνικής διασποράς

                 Άρχισε η ταξινόμηση των τεκμηρίων που περιέχονται στο αρχείο Δαρδάλη της ελληνικής διασποράς, τα οποία θα είναι προσβάσιμα στην ακαδημαϊκή κοινότητα.

Τα πολύτιμα αρχεία, δωρεές της ομογένειας, βρίσκονται σε 5.500 κιβώτια και υπάγονταν στο Εθνικό Κέντρο Ελληνικών Μελετών και Έρευνας (ΕΚΕΜΕ) του Πανεπιστήμιου La Trobe, το οποίο έκλεισε πριν λίγα χρόνια. Πρόκειται για περισσότερα από επτά εκατομμύρια αρχειακά τεκμήρια, που καταγράφουν την ιστορία της ελληνικής διασποράς στην Ωκεανία, την Αυστραλασία και τη Νότιο Αμερική από τη δεκαετία του 1880 και μετά.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής των Αρχείων, του πανεπιστημίου La Trobe και επικεφαλής της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών, καθηγητής Κρις Μακί, δήλωσε ότι επήλθε τελική συμφωνία μεταξύ του πανεπιστημίου και των πρώην ιδιοκτητών των αρχείων, τα οποία τώρα θα μεταφερθούν στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου. Το πανεπιστήμιο ανέθεσε σε τριμελή ομάδα την ταξινόμησή τους και θα διαθέσει μισό εκατομμύριο δολάρια για τον σκοπό αυτόν.
Ο καθηγητής Κρις Μακί τόνισε, πως το πανεπιστήμιο αναγνωρίζει τη σημασία του αρχείου Δαρδάλη για την ομογένεια της Βικτόριας και της Αυστραλίας και προσέθεσε ότι τα αρχεία θα ταξινομηθούν και θα καταταγούν σε «προσβάσιμες και μη προσβάσιμες» κατηγορίες.
Το Εθνικό Κέντρο Ελληνικών Μελετών και Έρευνας ιδρύθηκε το 1997 στο Πανεπιστήμιο La Trobe, χάρη στη γενναιοδωρία πολλών διακεκριμένων Ελλήνων, ειδικότερα του δρ Ζήση Δαρδάλη, την ενθάρρυνση των κυβερνήσεων και πολλών φορέων στην Ελλάδα και την Κύπρο και, πάνω απ’ όλα, στη συμμετοχή ελληνικών κοινοτήτων σε ολόκληρη την Αυστραλία.
Το αντικείμενό του περιλάμβανε την ιστορία της διασποράς στην περιοχή της Αυστραλασίας και της Ωκεανίας, την κατάσταση της ελληνικής γλώσσας στις περιοχές αυτές, τη μελέτη και την προώθηση της ελληνο-αυστραλιανής λογοτεχνίας, σημαντικές βιογραφικές μελέτες, τη συγκέντρωση πλούσιου αρχειακού υλικού και επιγραφικών, ιστορικών και προσωπογραφικών μελετών από την αρχαιότητα. Στο Κέντρο λειτούργησαν, επίσης, δύο χωριστά Ινστιτούτα Ποντιακών και Μικρασιατικών Μελετών, Κυπριακών Μελετών και Μακεδονικών Μελετών, καθώς και τμήματα που ασχολήθηκαν με την επικοινωνία με την ευρύτερη κοινωνία και με τα ελληνικά θέματα της ομογένειας.
Το ίδιο το Κέντρο είχε παράγει σημαντικό ερευνητικό έργο στη σχετικά σύντομη διάρκεια λειτουργίας του, με περίπου τριάντα δημοσιεύσεις σε τομείς τόσο διαφορετικούς όπως η ιστορία των Ελλήνων στην Αυστραλία και τη Λατινική Αμερική, η γλωσσολογία, η βιογραφία και η αρχαία επιγραφική και προσωπογραφία.
Στον τομέα της προώθησης της ελληνικής παιδείας και των ελληνικών μελετών, η δράση του Κέντρου δεν περιορίστηκε στην Αυστραλία, αλλά έφτασε και στην Κίνα, όπου έπαιξε ρόλο για την καθιέρωση και ανάπτυξη των Ελληνικών Μελετών σε μεγάλα κινεζικά πανεπιστήμια.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής Φίλων του ΕΚΕΜΕ, Τάσος Ρέβης, ζήτησε τα αρχεία να ταξινομηθούν ψηφιακά. [kerdos.gr]

*** ΠΡΟΣΟΧΗ! ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ ΜΑΣ - ΕΠΙΤΗΔΕΙΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΟΝΑΧΟΥΣ!!!

  ΕΛΛΑΣ - ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ: Η παρακάτω καταγγελία είναι σοβαρότατη. Νομίζουμε πως θα πρέπει οι κατά τόπους Μητροπόλεις να ενημερωθούν για το θέμα, προειδοποιώντας παράλληλα τις Μονές σχετικά.

Ζήσαμε και αυτό το γεγονός!

Το παρόν άρθρο να το διαβάσουν πιστοί επισκέπτες, εισαγγελείς, αστυνομικοί και φυσικά ιερωμένοι...

Είμαστε αναγκασμένοι να δημοσιεύσουμε πρώτοι, την μεγάλη απάτη, που γίνεται σε βάρος φτωχών μοναστηριών της χώρας μας, με σκοπό να προφυλαχτούν κάποια μοναστήρια, που ίσως είναι οι επόμενοι στόχοι τους!

Πρόκειται για αληθινή απάτη που βιώνουν τα μοναστήρια μας!!!

Παρακαλούμε το παρόν άρθρο να αναδημοσιευτεί, από τους αγαπητούς επισκέπτες του ιστολογίου μας και να ενημερωθούν οι Ηγούμενες και Ηγούμενοι των Μοναστηριών, ώστε να μην υπάρχουν επόμενα θύματα...

Σε περίπτωση που επισκέπτης μοναστηριού αντιληφθεί παρόμοια απάτη, όπως αυτή που αναφέρουμε παρακάτω, να ενημερώσει τον Εισαγγελέα και να προστατεύσει τους μοναχούς ή μοναχές, διότι από μόνοι ή μόνες τους δεν πρόκειται να κάνουν τίποτε, λόγω της μακροθυμίας και του ήθους, που τους/τις διακρίνει.

Η απάτη γίνεται ως εξής...

Αρχικά τηλεφωνούν στο Μοναστήρι και αναφέρουν την άφιξη 100 και πλέον επισκεπτών, ως μέρος εκπαιδευτικού ταξιδιού, νέων και παλαιών επαγγελματιών, ιατρικού ή άλλου συλλόγου.

Απαιτούν από την Ηγουμένη ή τον Ηγούμενο, να έχει κάποιο δώρο, στην τυχόν έκθεση τέχνης, που τυχόν τηρεί το μοναστήρι και με προτίμηση κάποια συγκεκριμένη εικόνα της Παναγίας ή άλλου Αγίου.

Προφανώς… εικόνα τέτοια δεν έχει το μοναστήρι και οι τυχοδιώκτες προτείνουν να στείλουν γνωστό προμηθευτή τους, που θα πουλήσει στο μοναστήρι τις εν λόγω εικόνες, στην τιμή των 10 ευρώ ανά τεμάχιο. 

Δηλαδή 100 εικόνες, από 10 ευρώ ανά τεμάχιο, σύνολο 1000 ευρώ... λεφτά τα οποία θα δοθούν από τον ιατρικό ή άλλο σύλλογο, κατά την άφιξη των 100 ιατρών... στην Μονή.

Ο χρόνος πιέζει, οι επισκέπτες έρχονται σε λίγες μέρες και σε δύο ημέρες από το τηλεφώνημα, έρχεται και ο προμηθευτής, που πληρώνεται και διώχνει το άγχος από τους αθώους μοναχούς ή μοναχές. 

Λεφτά από προσκυνητές, που μάζεψαν σε ένα χρόνο ίσως και περισσότερο, τα φτωχά μοναστήρια μας, δίδονται για την αγορά αυτών των εικόνων. 

Στις περισσότερες φορές, μπορεί να υπάρχει και νόμιμη απόδειξη πώλησης από τον προμηθευτή, αφού η πώληση είναι νόμιμη και δύναται ο προμηθευτής, να αναφέρει αργότερα, ότι και αυτός δέχθηκε παρόμοιο τηλεφώνημα από τους τυχοδιώκτες, τους οποίους «φυσικά» δεν ήξερε...

Και οι επισκέπτες ακόμη να φανούν... 

Οι εικόνες μένουν απούλητες και ο προμηθευτής με τους συνεργούς του, «ιατρούς» κ.α. μαζεύουν και τα τελευταία χρήματα των μοναστηριών μας. 

Ιδιαίτερα τα φτωχά μοναστήρια αγκομαχούν, με τέτοιου είδους απάτες και είναι αδύνατο να πιαστούν οι τυχοδιώκτες, αφού τις περισσότερες φορές, δεν φέρουν αληθινά στοιχεία...

Σπείρα λοιπόν από έναν τηλεφωνητή, ένα ζευγάρι «θεοσεβούμενων» προμηθευτών και ανύπαρκτους επισκέπτες, λυμαίνονται στα μοναστήρια μας... Έτσι πωλούν την πραμάτεια τους, σε μία εποχή οικονομικής κρίσης, που πολλοί επαγγελματίες, πωλητές εκκλησιαστικών ειδών, αναζητούν μέσω facebook και άλλων ιστοσελίδων, τους υποψήφιους πελάτες τους…

Την επόμενη φορά που θα τηλεφωνήσει σε κάποιο μοναστήρι κάποιος από αυτούς τους λοπωδήτες, προτείνουμε να ενημερωθεί η αστυνομία, για να αποκαλυφθεί ολόκληρη η συμμορία τους...

Προσωπικά και επειδή γνωστός μας φίλος δικηγόρος, αντιλήφθηκε και μας ενημέρωσε για την παραπάνω απάτη σε μοναστήρι, που δεν θα θέλαμε να αποκαλύψουμε την ταυτότητά του, θα ενημερώσουμε τον εισαγγελέα και την αστυνομία και θα βοηθήσουμε να στηθεί ένα καλό δίχτυ, στο οποίο θα πιάσουμε τους εν λόγω τυχοδιώκτες, με την ελπίδα να επιστραφούν τα χρήματα στα μοναστήρια που έχουν ήδη πληγεί. 

Για νεότερα θα σας ενημερώσουμε από το παρόν ιστολόγιο.

Με αγάπη και απεριόριστη εκτίμηση, στους μοναχούς και στις μοναχές της χώρας μας, για το έργο που επιτελούν, για την σωτηρία των ψυχών μας και της πατρίδας μας. Τους εθιστούμε την προσοχή τους, διότι έξω από τα τείχη των μοναστηριών τους, είναι ένας άσχημος κόσμος... ο δικός μας κόσμος!

***  Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

  ΕΛΛΑΔΑ-ΙΣΤΟΡΙΑ   

Ο βασιλιάς των Μακεδόνων που κατέκτησε το μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου!Ο νεαρός ηγεμόνας του βασιλείου της Μακεδονίας θα κατάφερνε σε μόλις 13 χρόνια να εξασφαλίσει τη συμμαχία των ελληνικών πόλεων-κρατών και να ολοκληρώσει την εκστρατεία για την κατάληψη όλης της περσικής αυτοκρατορίας.
Ο κατακτητικός του άθλος λογίζεται ασύλληπτος, καθώς οι στρατιωτικές του δυνάμεις και η οικονομική του ευρωστία δεν επαρκούσαν λογικά για τον μεγαλεπήβολο στόχο του.
Κι όμως, η στρατιωτική του ιδιοφυΐα και οι απαράμιλλες ηγετικές του ικανότητες θα έκαναν την οικουμένη να του παραδοθεί, με μεγαλύτερη ή μικρότερη αντίσταση, με τα όρια της αυτοκρατορίας του να καλύπτουν ένα σημαντικότατο κομμάτι του τότε γνωστού κόσμου.
Ο ίδιος ωστόσο δεν ήταν μόνο κατακτητής, αλλά και οραματιστής, επιχειρώντας να μπολιάσει γόνιμα τους πολιτισμούς του πλανήτη και να δημιουργήσει μια νέα εποχή για την ανθρωπότητα.
Και πράγματι το έκανε, καθώς η εποχή του Αλέξανδρου σηματοδοτεί ιστορικά το τέλος της Κλασικής Αρχαιότητας και εγκαινιάζει την περίοδο που θα έμενε γνωστή ως Ελληνιστικοί Χρόνοι.
Τέτοια ήταν η τομή του μακεδόνα βασιλιά στην παγκόσμια ιστορία...
Πρώτα χρόνια

 Ο Αλέξανδρος Γ' ο Μακεδών γεννιέται το 356 π.Χ. στην Πέλλα, την πρωτεύουσα της Μακεδονίας, ως γιος του αναμορφωτή βασιλιά Φιλίππου Β' και της βασίλισσας Ολυμπιάδας. Ο μικρός πρίγκιπας και η αδερφή του μεγαλώνουν λοιπόν στη βασιλική αυλή της Πέλλας, με τον Αλέξανδρο να λαμβάνει τη βασική εκπαίδευση κάτω από τις υποδείξεις του Λεωνίδα, συγγενή της μητέρας του, και να διακρίνεται τόσο στα μαθήματα όσο και στην ιππασία και την τοξοβολία, με τον θρύλο να τον θέλει να δαμάζει αυτή την εποχή τον Βουκεφάλα, το περίφημο άλογό του στις εκστρατείες στην Ανατολή.

Ο επόμενος δάσκαλός του ήταν ο Λυσίμαχος, ο οποίος έκανε τα πάντα για να τραβά την προσοχή του ασίγαστου μικρού, που είχε ως πρότυπο τον ήρωα Αχιλλέα (και την ομηρική Ιλιάδα στο προσκέφαλό του). Το 343 π.Χ. ωστόσο ο Φίλιππος Β' προσλαμβάνει τον φιλόσοφο Αριστοτέλη για να μυήσει τον γιο του στη φιλοσοφία και την πολιτική σκέψη, με τον κορυφαίο διανοητή να αφήνει το στίγμα του βαθιά χαραγμένο στην προσωπικότητα του μελλοντικού ηγέτη.

Ο Αλέξανδρος ολοκλήρωσε τη μαθητεία του στο πλευρό του Αριστοτέλη έπειτα από 3 χρόνια (340 π.Χ.), ενώ έφηβος ακόμα θα πάρει μέρος την επόμενη χρονιά στη μακεδονική εκστρατεία κατά των φυλών της Θράκης και θα είναι πια ενεργό μέλος της δημόσιας ζωής του τόπου του. Το 338 π.Χ., ο Αλέξανδρος γίνεται διοικητής του μακεδονικού ιππικού και συντρίβει με τον πατέρα του τις δυνάμεις Αθηναίων και Θηβαίων στην περίφημη Μάχη της Χαιρώνειας, που θα κατέληγε στην ένωση όλων των ελληνικών πόλεων-κρατών (πλην Λακεδαιμονίων) κάτω από τις διαταγές του Φιλίππου Β', που ονομάστηκε πλέον «στρατηγός αυτοκράτορας της Ελλάδας», εν όψει της εκστρατείας κατά των Περσών.
Οι αγαστές σχέσεις πατέρα-γιου σύντομα βέβαια θα ανατρέπονταν, ιδιαίτερα όταν ο Φίλιππος παντρεύτηκε την Κλεοπάτρα Ευρυδίκη, την ανιψιά του στρατηγού Αττάλου του Μακεδόνα, διαταράσσοντας μια και καλή τις σχέσεις του με τη βασίλισσα Ολυμπιάδα. Η ίδια αποσύρθηκε στο πατρικό της στην Ήπειρο, με τον Αλέξανδρο να την ακολουθεί εκεί λίγο αργότερα, όταν προσέβαλε τον πατέρα του τη μέρα του γάμου του με την Κλεοπάτρα. Δεν θα έπαιρνε ωστόσο πολύ να τα ξαναβρούν πατέρας και γιος, με τον Αλέξανδρο να επιστρέφει στη βασιλική αυλή της Πέλλας...
Βασιλιάς των Μακεδόνων

 Το 336 π.Χ., μια από τις αδελφές του Αλέξανδρου παντρεύτηκε τον βασιλιά της Ηπείρου και αδελφό της Ολυμπιάδας, επίσης Αλέξανδρο, όταν στη λαμπρή γαμήλια τελετή στις Αιγές ο βασιλιάς Φίλιππος θα έπεφτε νεκρός από το χέρι του Παυσανία, που ήταν μακεδόνας ευγενής και προσωπικός σωματοφύλακας του βασιλιά.
Ο Αλέξανδρος, μόλις 19 χρονών, παρά τη δεινή θέση που βρέθηκε, έβαλε σκοπό να κατακτήσει τον -νόμιμο- θρόνο με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο. Αποκτά εύκολα την υποστήριξη του μακεδονικού στρατού, με τον οποίο άλλωστε είχε πολεμήσει δίπλα-δίπλα στη Χαιρώνεια. Οι στρατηγοί αναγορεύουν τον Αλέξανδρο βασιλιά και τον βοηθούν να ξεκάνει τους σφετεριστές της εξουσίας αλλά και τους πιθανούς διεκδικητές του στέμματος.

Ήταν πια βασιλιάς της Μακεδονίας, αυτό βέβαια δεν σήμαινε ότι αποκτούσε αυτομάτως τον έλεγχο και της ελληνικής συμμαχίας, καθώς δεν ήταν λίγες οι πόλεις-κράτη που είχαν άλλα συμφέροντα. Η Αθήνα είχε εξάλλου τη δική της κρυφή ατζέντα: κάτω από την ηγεσία του δημοκρατικού Δημοσθένη, η πόλη έλπιζε να αναλάβει την εξουσία του Κοινού των Ελλήνων. Την ώρα που επαναστατικές φωνές και κινήματα ανεξαρτησίας άρχισαν να ξεσπούν, ο Αλέξανδρος στέλνει τα στρατεύματά του νότια εισβάλλοντας στη Θεσσαλία και αναγκάζοντας την περιοχή να τον αποδεχτεί ως ηγέτη του ελληνικής συμμαχίας.
Η επίδειξη δύναμης ήταν αρκετή για να τον αναγορεύσουν τα μέλη του Συνεδρίου της Κορίνθου, που έλαβε χώρα στις Θερμοπύλες, «στρατηγό αυτοκράτορα της Ελλάδας» για την εκστρατεία κατά των Περσών (φθινόπωρο 336 π.Χ.), εκτός από την Αθήνα. Πριν ξεκινήσει βέβαια την περίφημη πορεία προς την Ανατολή, ο Αλέξανδρος αποφάσισε να εξασφαλίσει τη μακεδονική ηγεμονία στη Θράκη και να περιφρουρήσει τα σύνορα του βασιλείου του, υποτάσσοντας μια σειρά από εχθρικές φυλές της περιοχής. Ήταν άνοιξη του 335 π.Χ.
Εκστρατείες και κατακτήσεις

 Καθώς ο Αλέξανδρος ολοκλήρωνε την εκστρατεία του στα βόρεια του βασιλείου του, έφτασαν στα αυτιά του τα συγκλονιστικά νέα: η Θήβα είχε επαναστατήσει κατά των Μακεδόνων, διώχνοντας τη μακεδονική φρουρά από την πόλη. Ο βασιλιάς, φοβούμενος γενίκευση της αυτονομιστικής τάσης, καθώς και σε άλλες πόλεις επικρατούσαν σφοδρά αντιμακεδονικά αισθήματα, εγκαταλείπει την αποστολή και οδηγεί τον τεράστιο στρατό του -3.000 ιππείς και 30.000 πεζικάριους- στα νότια, την ίδια ώρα που ο στρατηγός του Παρμενίωνας είχε ήδη καταφτάσει στη Μικρά Ασία.
Σε μια πρώτη απόδειξη της στρατιωτικής του μεγαλοφυΐας, καταφτάνει στα περίχωρα της Θήβας σε χρόνο-αστραπή, αιφνιδιάζοντας τις δυνάμεις των Θηβαίων και στερώντας τους τη χρονική δυνατότητα να συνασπιστούν με άλλες πόλεις εναντίον του. Τρεις μέρες μετά την άφιξή του στη Θήβα, η πόλη είναι πλέον συντρίμμια, με τον ίδιο να θέλει να επιβάλει παραδειγματική τιμωρία για να εξασφαλίσει τη συναίνεση των λοιπών πόλεων-κρατών.

Η Σφαγή της Θήβας είναι γεγονός: η πόλη καταστρέφεται ολοσχερώς, οι χιλιάδες υπαίτιοι της ανυποταγής εκτελούνται, όσοι επέζησαν πουλιούνται ως σκλάβοι και οι υπόλοιπες ελληνικές πόλεις-κράτη, περιλαμβανομένης και της Αθήνας πια, δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να επαναβεβαιώσουν τη συμμαχία τους με τη Μακεδονία (ή να παραμείνουν ουδέτερες). Ο νεαρός και άπειρος βασιλιάς αποδείχτηκε δυσκολότερος αντίπαλος απ' όσο είχαν υπολογίσει.
Το 334 π.Χ. ο δρόμος ήταν πια ορθάνοιχτος για τον Αλέξανδρο να κάνει επιτέλους πράξη το όραμα του πατέρα του και να κατακτήσει την Περσία. Την άνοιξη της ίδιας χρονιάς, καταφτάνει στην Τροία με 30.000 πεζούς και 5.000 ιππείς, δύναμη σχετικά μικρή για την κατατρόπωση της πανίσχυρης περσικής αυτοκρατορίας. Αιχμή της αλεξανδρινής πολεμικής μηχανής ήταν η περίφημη μακεδονική φάλαγγα, οπλισμένη με τη σάρισα, το τεράστιο δόρυ του μακεδονικού στρατού.

Η πρώτη μεγάλη μάχη κατά του περσικού στρατού ήταν στον Γρανικό ποταμό: τον Μάιο του 334 π.Χ. ο Αλέξανδρος νικά τον στρατό του Δαρείου και η κατάκτηση της Μικράς Ασίας φαντάζει πια εύκολη υπόθεση. Μέχρι το φθινόπωρο, ο Αλέξανδρος είχε περάσει στα νότια παράλια της Μικράς Ασίας, στο Γόρδιο (όπου έλυσε και τον περίφημο δεσμό), όπου και πέρασε τον χειμώνα. Το καλοκαίρι του 333 π.Χ., οι δυνάμεις του μακεδόνα βασιλιά θα αντιμετώπιζαν για δεύτερη φορά τα στρατεύματα του Δαρείου στη Μάχη της Ισσού, έχοντας βέβαια ήδη προελάσει και κατακτήσει τη Μικρά Ασία: παρά το γεγονός ότι οι ελληνικές δυνάμεις ήταν σαφώς λιγότερες, η τακτική μεγαλοφυΐα του Αλέξανδρου και η ανδρεία του στη μάχη θα του έδιναν τη νίκη, αναγκάζοντας τον Δαρείο να εγκαταλείψει άρον-άρον τη μάχη. Σε ανάμνηση της νίκης, ο μακεδόνας βασιλιάς ιδρύει την Αλεξάνδρεια της Ισσού, μια από τις πολλές Αλεξάνδρειες που θα ακολουθήσουν.

Τον Νοέμβριο του 333 π.Χ., ο Αλέξανδρος αναγορεύεται βασιλιάς της Περσίας, αφού κυνήγησε τον Δαρείο και τον έτρεψε σε φυγή. Επόμενος σταθμός της περιοδείας του, η κατάκτηση της Αιγύπτου: αφού πολιόρκησε την πόλη της Γάζας, η Αίγυπτος έπεσε χωρίς αντίσταση, υποδεχόμενη τον μακεδόνα βασιλιά ως απελευθερωτή. Το 331 π.Χ. ιδρύει την πόλη της Αλεξάνδρειας με σκοπό να γίνει εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο της Μεσογείου.
Αργότερα την ίδια χρονιά, αφού πέρασε στη Μεσοποταμία και διάβηκε τον ποταμό Τίγρη, θα αντιμετώπιζε τους Πέρσες για μια ακόμη φορά στη Μάχη των Γαυγαμήλων: αφού διέλυσε όλα τα υπολείμματα του περσικού στρατού, ο Αλέξανδρος έγινε «βασιλιάς της Βαβυλώνας και βασιλιάς της Ασίας»! Λίγο αργότερα καταφτάνει στην Περσέπολη και γίνεται κύριος του αμύθητου θησαυρού των Περσών, με τις οικονομικές δυσχέρειες που αντιμετώπιζε στην εκστρατεία του να παίρνουν οριστικά τέλος.

Καταλαμβάνοντας και τα Εκβάτανα λίγο αργότερα, το τελευταίο προπύργιο της Περσίας, ο σκοπός της εκστρατείας του είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί: η περσική αυτοκρατορία ήταν πλέον ελληνική και η εκδίκηση κατά του Ξέρξη είχε παρθεί για τους Έλληνες!
Ο Αλέξανδρος δεν θα σταματούσε φυσικά την αποστολή: έφτασε ως το σημερινό Ουζμπεκιστάν και Τατζικιστάν, κυριεύοντας τα πάντα στο διάβα του, και κατόπιν προσέγγισε τον ορεινό όγκο των Ιμαλαΐων, αναγκαζόμενος να κατευθυνθεί νότια, προς την Ινδία. Η επόμενη κατάκτησή του ήταν το ανατολικό Ιράν, όπου ίδρυσε μακεδονική αποικία και παντρεύτηκε την κόρη του πρίγκιπα, τη Ρωξάνη.

Την άνοιξη του 327 π.Χ. ήταν πια ξεκούραστος και πανέτοιμος να συνεχίσει την εκστρατεία του προς τις Ινδίες: αφού νίκησε τα στρατεύματα του βασιλιά Πώρου στη βόρεια Ινδία, εντυπωσιάστηκε από τον βασιλιά και τον επανέφερε στον θρόνο του βασιλείου του, κερδίζοντας τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη του Πώρου. Ο Αλέξανδρος αποφάσισε κατόπιν να κατευθυνθεί ανατολικά προς τον Γάγγη ποταμό, συνάντησε ωστόσο τη σθεναρή αντίσταση του στρατού του να προχωρήσει κι άλλο και εξαναγκάστηκε να πάρει την αντίστροφη πορεία. Περνώντας από τον ποταμό Ινδό, ο Αλέξανδρος τραυματίστηκε από βέλος στο στέρνο, στη μάχη με μαλλούς μαχητές.
Το 325 π.Χ. θα βρει τον Αλέξανδρο υγιή και πάλι να κατευθύνεται με τον στρατό του βόρεια, κατά μήκος του Περσικού Κόλπου, με ένα σημαντικό τμήμα των δυνάμεών του να χάνεται ωστόσο από τις κακουχίες. Τον Φεβρουάριο του 324 π.Χ. ο Αλέξανδρος κατέφτασε επιτέλους στα Σούσα, όπου και βάλθηκε να ξαναφτιάξει νέο στρατό για να συνεχίσει την πορεία του: προσπάθησε να συνδέσει πέρσες και μακεδόνες ευγενείς μέσω μεικτών γάμων, εξαναγκάζοντας τους στρατιώτες του να παντρευτούν τοπικές πριγκίπισσες, με τον ίδιο να δίνει το καλό παράδειγμα και να νυμφεύεται την κόρη του Δαρείου, Στάτειρα. Όταν ολοκλήρωσε τις μεταρρυθμίσεις του, είχε στα χέρια του μερικές χιλιάδες ετοιμοπόλεμων νεαρών Περσών, εκπαιδευμένων και εξοπλισμένων κατά τα μακεδονικά πρότυπα (οι περίφημοι Επίγονοι), γεγονός που τον έκανε να αποδεσμεύσει τους ταλαιπωρημένους έλληνες στρατιώτες...
Θάνατος

 Με αναπτερωμένες τις ελπίδες για την πολυπόθητη συνέχιση της εκστρατείας του, επιστρέφει στη Βαβυλώνα και σχεδιάζει την εξερεύνηση των ακτών της Αφρικής, βάζοντας στο στόχαστρο την Καρχηδόνα, ακόμα και τη Ρώμη. Πριν αναχωρήσει για την Αραβία όμως πέφτει βαριά άρρωστος και πεθαίνει πιθανότατα από ελονοσία στη Βαβυλώνα στις 13 Ιουλίου του 323 π.Χ. Ήταν σχεδόν 33 ετών, ενώ λίγους μήνες μετά τον θάνατό του η Ρωξάνη θα του χάριζε έναν γιο.

Μετά τον αιφνίδιο θάνατό του, με τον ίδιο να μην έχει ορίσει τη διάδοχο κατάσταση, η αυτοκρατορία του κατέρρευσε αφού τα τόσα έθνη μάχονταν πια για μια θέση εξουσίας. Ο ίδιος απέκτησε θεϊκό στάτους μετά τον θάνατό του και ήταν ξακουστός κυριολεκτικά στις τέσσερις γωνιές του γνωστού κόσμου, του οποίου είχε κατακτήσει το μεγαλύτερο μέρος!
Ο Αλέξανδρος ο Μέγας μεταλαμπάδευσε το ελληνικό πνεύμα στα πέρατα της οικουμένης, μπολιάζοντας γόνιμα τους πολιτισμούς και δημιουργώντας μια αχανή αυτοκρατορία που όμοιά της λίγες φορές έχει αντικρίσει ο πλανήτης...
πηγή   ,  THE CURIOSITY OF CAT

*** ΒΙΣΑΛΤΙΑ-ΑΡΧΑΙΑ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

 ΕΛΛΑΔΑ-ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, ΕΛΛΑΔΑ-ΙΣΤΟΡΙΑ

Η Βισαλτία ήταν αρχαία χώρα της Μακεδονίας που αποτελούσε συνέχεια της Κρηστωνίας και που εκτεινόταν από το όρος Βέρτισκο μέχρι τον ποταμό Στρυμόνα, δηλαδή επι των σημερινών περιοχών του Σοχού και της Νιγρίτας. Το βασίλειο των Βισαλτών παλαιότερα εκτεινόταν και σε ολόκληρη τη Χαλκιδική. Κυριότερες πόλεις της Βισαλτίας ήταν: η Άργιλος παρά τον Στρυμονικό κόλπο, το Κερδύλιον απέναντι από την Ηδωνικής Αμφίπολης, η Όσσα παρά το Σωχό και η Βέργα, πατρίδα του κωμικού μυθιστοριογράφου Αντιφάνη του Θράκα.
Την αρχαία Βισαλτία, που πήρε το όνομα της από το Βισάλτη, γιο του 'Ηλιου και της γης, κατοίκησαν για πρώτη φορά οι θράκες Βισάλτες, οι οποίοι ήρθαν εδώ από τη Χαλκιδική. Κατά την εκστρατεία των Περσών εναντίον της Ελλάδος ο βασιλιάς της Βισαλτίας μη θέλοντας ν' ακολουθήσει τους βαρβάρους, έφυγε στη Ροδόπη στους δε γιους του απαγόρευσε να εκστρατεύσουν κατά της Ελλάδος στο πλευρό των Ασιατών επιδρομέων. Αυτοί όμως δεν άκουσαν την συμβουλή του πατέρα τους, και ακολούθησαν τους βαρβάρους. 'Όταν μετά τη φυγή των Περσών ο βασιλιάς επανήλθε και βρήκε τους γιους του σώους και αβλαβείς αυτοτυφλώθηκε.
Από το 479 π.Χ. η Βισαλτία κατακτήθηκε από τον Αλέξανδρο τον Α'. Αργότερα ο Περικλής έστειλε 1000 Αθηναίους αποίκους, οι οποίοι συνέβαλαν πολύ στον εκπολιτισμό των Βισαλτών. Στη μάχη της Πύδνας το 168 π.Χ., στην οποία κρίθηκε η τύχη της Μακεδονίας, οι Βισάλτες πολέμησαν στο πλευρό του Περσέα. Τόσο πολύ διακρίθηκαν για την ανδρεία τους, ώστε ο Περσέας μετά την ήττα του, τότε μόνο απελπίστηκε τελείως, όταν εγκατέλειψαν και οι "ανδρείοι Βισάλτες".
Η επαρχία αυτή, αν και είχε μικρή έκταση κατά την αρχαιότητα, εν τούτοις περιείχε πολλές πόλεις, οι οποίες συχνά μνημονεύονται από τους αρχαίους συγγραφείς: η Άργιλος, το Κερδύλιον, η Βισαλτία, πρωτεύουσα της χώρας, οι Καλλίτεραι, η Ορεσκία, η Ευπορία, η Βέργα και η 'Οσσα.
Η πιο επίσημη από τις παραπάνω πόλεις ήταν η Άργιλος, που σύμφωνα με τη μαρτυρία των αρχαίων κτίσθηκε από τους Θράκες, τους πρώτους κατοίκους της χώρας, σε χρόνο άγνωστο, αποικίσθηκε όμως από τους Ανδρίους συγχρόνως με τα Στάγειρα της Χαλκιδικής, γύρω στα μέσα της 7ης εκατονταετηρίδας. Μετά τη φυγή των Θρακών και τον αποικισμό των Ανδρίων, η Άργιλος που είχε παραμείνει ελεύθερη και αυτόνομη από το 655 μέχρι την εκστρατεία του Ξέρξη (480 π.Χ.), υπέκυψε και αυτή στο κράτος του. Μετά από την ήττα και τη φυγή του συμπεριλήφθηκε στις συμμαχικές πόλεις της Αθήνας. Αργότερα όμως αποστάτησε από τους Αθηναίους και διευκόλυνε το στρατηγό των Λακεδαιμονίων να καταλάβει την Αμφίπολη. Σημειώνουμε ότι Αργίλιος ήταν ο άντρας που πρόδωσε τον Παυσανία στους Σπαρτιάτες, ο οποίος όταν στάλθηκε σαν γραμματοκομιστής στον Αρτάβαζο αποσφράγισε τις επιστολές και κατήγγειλε την προδοσία στους Εφόρους, οι οποίοι πείσθηκαν για τη διαγωγή του Παυσανία και τον καταδίκασαν σε θάνατο.
Μεταξύ της Αργίλου και της 'Οσσας στους Ν.Α. πρόποδες του Βερτίσκου όρους βρισκόταν οι πόλεις Καλλίτεραι και Ορέσκεια που μνημονεύονται από τον Πτολεμαίο. Στην Ν.Δ. όχθη της Κερκινίτιδας λίμνης (τ' Αχινού) βρισκόταν η Ευπορία, που χτίστηκε από το Μ. Αλέξανδρο και πήρε το όνομα της από την αφθονία των προϊόντων και καρπών της γης. Τέλος η πρωτεύουσα Βισαλτία ήταν χτισμένη εκατέρωθεν του ποταμού Βισάλτη που πηγάζει από το όρος Βερτίσκος και εκβάλλει στο Στρυμόνα.
Εκτός από το Βόγη και το Συλλέα, εξέχουσες προσωπικότητες της περιόδου αυτής ήταν και οι εξής:
1. Ρήσος: Βασιλιάς της Θράκης, γιος του Ηιονέως και της μούσας Κλειούς ("Ιλιάς" Κ), ο οποίος κατά τον Όμηρο έλαβε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο και φονεύθηκε κατά συμβουλή της Αθηνάς από τον Οδυσσέα και το Διομήδη. Από το Κ της Ιλιάδας είναι επηρεασμένη και η Τραγωδία "Ρήσος" που αποδίδεται, με αντιρρήσεις μερικών, στον Ευριπίδη.
2. Νέαρχος, καταγόταν από την Κρήτη και κατοικούσε στην Αμφίπολη. Υπήρξε ένας από τους πιο προσφιλείς φίλους της παιδικής και νεανικής ηλικίας του Μ. Αλεξάνδρου.
3. Πολύδωρος, στρατηγός του Μ. Αλεξάνδρου. Καταγόταν από την Αμφίπολη.
4. Φίλιππος, καταγόταν από την Αμφίπολη και υπήρξε ιστορικός. Συνέγραψε τα Ροδοακά, Κωακά και Θασιακά.
5. Τρωίλος, σοφιστής και γραμματικός από την Αμφίπολη, σύγχρονος του Διογένη.
6. Ερμαγόρας, σοφιστής και γραμματικός από την Αμφίπολη, μαθητής του Ζήνωνα και του Περαία.
7. Δομικός, πυθαγόρειος φιλόσοφος από την Αμφίπολη.
8. Δημήτριος, φίλος και μαθητής του Πλάτωνα από την Αμφίπολη. Διέπρεψε στη φιλοσοφία.
9. Πάμφιλος, διάσημος ζωγράφος (α' μισού του 4ου π.Χ. αιώνα). Υπήρξε μαθητής του περίφημου
Σικυώνιου ζωγράφου Ευπόμπου, ιδρυτή της Σικυωνίου Σχολής, τον οποίο και διαδέχθηκε.
©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟΝ/visaltis.net   ,  ΛΙΘΟΣ ΦΩΤΟΣ    ,  THECURIOSITYOFCAT

***  Ευρωπαϊκή ένωση: Εθνοκρατοκεντρική δημοκρατία ή υπερκρατική δεσποτεία;

           Η ανάλυση που ακολουθεί είναι προσαρμοσμένο απόσπασμα από το βιβλίο Π. Ήφαιστος, Εθνική Κοσμοθεωρία, συγκρότηση και συγκράτηση των κρατών, της Ευρώπης και του κόσμου (Εκδόσεις Ποιότητα), κεφ. 6.

Η χρηματοοικονομική κρίση των τελευταίων ετών και τα πλήγματα κατά της Ελλάδας και της Κύπρου λόγω μνημονίων θέτουν επί τάπητος το ζήτημα μιας πιο ορθολογιστικής αντίληψης των διπλωματικών υποθέσεων και της συμμετοχής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τουλάχιστον όσο αυτή θα επιβιώνει στην παρούσα ή κάποια άλλη μορφή. Δική μας εκτίμηση είναι ότι η ΟΝΕ και η ΕΕ είναι αλλόκοτο ακόμη και να σκεφτεί κανείς πως μπορούν να επιβιώσουν στην παρούσα μορφή. Εξελίχθηκαν σε μια υπερκρατική τεχνόσφαιρα που εν πολλοίς αναιρεί τις αφετηριακές αντί-ηγεμονικές λογικές ισοτιμίας και το μεταγενέστερο συνεργασιακό κεκτημένο.
Οι εξελίξεις στο πεδίο της Ευρώπης είναι καταιγιστικές. Αφενός, όσο ποτέ άλλοτε απαιτείται μια σωστή κατανόηση της ΕΕ. Αφετέρου, η ελαχιστοποίηση των ζημιών που επέρχονται απαιτεί απαλλαγή από κάθε σύνδρομο διεθνισμού και κυριαρχία φιλοπάτριδων στάσεων και παραδοχών που στηρίζουν την εθνική ανεξαρτησία. Παρά τις ιδιομορφίες της η ΕΕ είναι θεμελιωδώς εθνοκρατοκεντρική.
Κοντολογίς: Εδώ και αιώνες ο κόσμος είναι εθνοκρατοκεντρικός, το ίδιο και η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Κύρια μονάδα είναι το εθνοκράτος, η κρατική ισχύς είναι προϋπόθεση επιβίωσης και ευημερίας, τα άλλα κράτη λειτουργούν με όρους εθνικού συμφέροντος και όταν τα συμφέροντα συγκρούονται οι στάσεις των άλλων είναι ανελέητες. Τα λάθη πληρώνονται. Αυτή την στιγμή πληρώνουμε την λανθασμένη «θεωρία» διεθνούς πολιτικής και την λανθασμένη θεωρία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Για μερικές έγκαιρες προειδοποιήσεις σε σύντομα κείμενα βλ.http://www.ifestosedu.gr/111ONEGreeceWarning.htm. Η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ αποτελούσε ένα αχρείαστο, άσκοπο και αυτοκτονικό εγχείρημα. Οφειλόταν, κυρίως, στο έλλειμμα γνώσης για την ΕΕ. Τραγικό, γιατί η κοινωνία δεσμεύει σπάνιους κοινωνικούς πόρους για να σιτίζονται εκατοντάδες άτομα τα οποία, υποτίθεται, καλλιεργούν την γνώση για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Αντλώντας από την πιο πρόσφατη ανάλυσή μου για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση θα προσπαθήσουμε να αποκρυσταλλώσουμε κάποια πολυσυζητημένα στοιχεία που αφορούν την συντρέχουσα κρίση. Η ανάλυση που ακολουθεί θα είναι τόσο σύντομη όσο απαιτείται για να υπογραμμιστούν τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της ΕΕ, ο τρόπος που λειτουργεί και ο θεμελιώδης χαρακτήρας των ευρωπαϊκών θεσμών. Λογικά μιλώντας, αυτά αποτελούν και τον γνώμονα μιας ορθολογιστικής συμμετοχής ενός κράτους μέλους.
Την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές είναι άγνωστο το πόσες ζημιές θα υποστούν η Ελλάδα και η Κύπρος, εκ του γεγονότος ότι η «θεωρία του κράτους» ήταν λάθος. Είναι καιρός, όμως, να στηρίζουμε οι αποφάσεις να συνδέονται με την γνώση και όχι με την γνώμη, με την μελέτη των αποχρώσεων και όχι με την επιδερμική αντίληψη της πραγματικότητας και με το εθνικό συμφέρον και όχι με μεταφυσικές θεωρήσεις του κόσμου. Προϋποθέτει επίσης φορά κίνησης δημοκρατική και πληροφορημένους πολίτες που είναι εντολείς της εξουσίας. Εδώ, στον πυρήνα του προβληματισμού θα βάλουμε την ΕΕ.
Φυσιογνωμικά και οντολογικά χαρακτηριστικά της ΕΕ
Κατ’ αρχάς, οι ίδιες οι κοινωνίες των κρατών-μελών εδώ και πολύ καιρό όρισαν και οριοθέτησαν τα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της ΕΕ: Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ένα διεθνιστικό εγχείρημα. Είναι αντίθετα ένα πρότυπο εθνοκρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος, το οποίο ορίζεται, προσανατολίζεται και μετασχηματίζεται διακυβερνητικά. Εξ αντικειμένου η υπερεθνική ανθρωπολογία είναι μηδενική, δηλαδή δεν υπάρχει μία ευρωπαϊκή κοινωνική οντότητα, αλλά τόσες όσα και τα κράτη-μέλη και τόσες εθνικές κοσμοθεωρίες όσα και τα έθνη. Η ανθρωπολογική ετερότητα των εθνικών κοινωνιών βαθαίνει ολοένα και περισσότερο αναδεικνύοντας ολοένα και εντονότερα τα εθνοκρατοκεντρικά χαρακτηριστικά του εγχειρήματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Οι βαθύτατες πολιτικοστοχαστικές προεκτάσεις αυτού του γεγονότος δεν μπορούν να παραβλεφθούν.
Μηδενική υπερεθνική ανθρωπολογία και ξεκάθαρα εθνοκρατοκεντρικές ιδιότητες ορίζουν και οριοθετούν μία απαρέγκλιτη σχέση εντολέα και εντολοδόχου μεταξύ των κρατών-μελών και των υπερεθνικών θεσμών. Υπό αυτό το αναντίλεκτο πρίσμα ακόμη και η παραμικρή διολίσθηση των υπερεθνικών θεσμών σε ανεξάρτητες αρμοδιότητες διευρύνει το δημοκρατικό έλλειμμα και τους καθιστά εξωπολιτικά κατεξουσιαστικά όργανα εν δυνάμει δεσποτικά. Ο χώρες του Νότου τα τελευταία χρόνια δοκιμάζονται σκληρά λόγω αυτής της αδήριτης πραγματικότητας. Οι τεχνοκράτες αυτονομούνται, συμμαχούν περιστασιακά με τα ισχυρά κράτη τα οποία εκδηλώνονται ηγεμονικά ολοένα συχνότερα και ακυρώνουν την ανεξαρτησία όσων κρατών φάνηκαν απρόσεκτα συμμετέχοντας στο τερατώδες εγχείρημα της ΟΝΕ.
Το καθεστώς έμμεσης αντιπροσώπευσης των κρατών μελών είναι ούτως ή άλλως δημοκρατικά ελλειμματικό και η διαδικασία λήψεως αποφάσεων σε διακυβερνητικό επίπεδο πολλαπλά έμμεση. Υπό αυτές τις συνθήκες παραμερισμός ακόμη και αυτής της πολλαπλά έμμεσης αντιπροσώπευσης και παραχώρηση ανεξάρτητων υπερεθνικών αρμοδιοτήτων σημαίνει εκμηδένιση της δημοκρατίας. Ένας τέτοιος προσανατολισμός είναι από άποψη πολιτικού πολιτισμού ανεπίτρεπτος. Ταυτόχρονα, πολιτικοκοινωνικά δεν είναι βιώσιμος.
Οι βαθύτατα εμπεδωμένες ιδιότητες της εθνοκρατοκεντρικά δομημένης ΕΕ επιτάσσουν αυστηρό έλεγχο των υπερεθνικών οργάνων και μηδενικές ανεξάρτητες δικαιοδοσίες για τα τελευταία. Επιπλέον, αποτελεσματική ευρωπαϊκή διακυβέρνηση, η οποία διαφυλάττει στοιχειωδώς τη δημοκρατική τάξη, επιτάσσει εξορθολογισμό των διακυβερνητικών αποφάσεων και συνάμα εξορθολογισμό της δημοκρατίας στο επίπεδο των κρατών-μελών. Υπό το πρίσμα της ανάλυσης που προηγήθηκε καταγράφουμε μερικές βασικές θέσεις για το φαινόμενο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που αφορούν καίρια την ανάλυση των κεφαλαίων που προηγήθηκαν.
Κατά πρώτον, η διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης επιβεβαιώνει σχεδόν απόλυτα το γεγονός της κατίσχυσης της εθνικής κοσμοθεωρίας ως αξονικής σημασίας στην πορεία του κόσμου προς ένα ορθολογιστικό διεθνές εθνοκρατοκεντρικό διεθνές σύστημα. Όσον αφορά την αποτίμηση της πορείας του εθνοκρατοκεντρικού γίγνεσθαι, συγκρινόμενη με το Σοβιετικό παράδειγμα είναι αξιοσημείωτο ότι, αν και διαφορετικών αφετηριών και διαφορετικού ιδεολογικού περιεχομένου, οδηγείται στον ίδιο προσανατολισμό, που επιβεβαιώνει μία πορεία προς την κατεύθυνση μιας ολοένα και πιο βαθιάς εθνοκρατοκεντρικής συγκρότησης του κόσμου.
Η Σοβιετική Ένωση άρχισε ως ένα προγραμματικά υλιστικό παράδειγμα, που δρομολόγησε και επόπτευε μία συγκεντρωτική εξουσία, η οποία διέθετε ολοκληρωμένο επαναστατικό διεθνιστικοϋλιστικό σχέδιο, την εφαρμογή του οποίου διαχειριζόταν αδιατάραχτα επί πολλές δεκαετίες καταφέρνοντας να καταστήσει την ΕΣΣΔ ως τη μεγαλύτερη ιδεολογική και στρατιωτική δύναμη όλων των εποχών. Η πανίσχυρη και εξουσιαστική κραταιά κομουνιστική εξουσία κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος για να δημιουργηθεί σχεδόν ακαριαία μία εθνοκρατοκεντρική δομή σ’ όλη την πρώην σοβιετική επικράτεια. Οι εθνικές-ανθρωπολογικές δομές στα θεμέλια της ΕΣΣΔ όχι μόνο δεν εξαλείφθηκαν αλλά επιπλέον δυνάμωσαν εκπληκτικά. Οι εθνικές κοσμοθεωρίες αναδύθηκαν πανίσχυρες μέσα από τις στάχτες του ισχυρότερου διεθνιστικοϋλιστικού εγχειρήματος όλων των εποχών.
Αντίστοιχα, στην εθελούσια και αφετηριακά πολύ χαλαρή -και αποκλειστικά εμπορικοοικονομική- διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κάποιες αρχικές υλιστικές αξιώσεις δεν άντεξαν πάνω από μία δεκαετία. Τάχιστα οι κοινωνίες των κρατών-μελών με πρωτοστάτη τη Γαλλία επί προεδρίας Ντε Γκολ απέρριψαν τις διεθνιστικές παραδοχές και επέβαλαν μία διακυβερνητική διαπολιτειακή δομή, που επιβεβαιώνει τους εθνοκρατοκεντρικούς προσανατολισμούς των τελευταίων δεκαετιών στην Ευρώπη και στον κόσμο.
Δεύτερον, η συζήτηση για τα πολιτικοθεσμικά χαρακτηριστικά της ΕΕ απαιτεί συνεκτίμηση του ιστορικού γεγονότος για την πρωτοκαθεδρία του μεταμοντερνισμού στην πορεία της νεοτερικότητας και την υλιστική νοηματοδότηση της δημόσιας σφαίρας στα δυτικά κράτη. Τα υλιστικά χαρακτηριστικά των δημόσιων σφαιρών συνυπάρχουν με τις εθνικές-ανθρωπολογικές προϋποθέσεις των εθνοκρατικών ενοτήτων της Ευρώπης δημιουργώντας, έτσι, διφυείς κοινωνικοπολιτικές δομές.
Θέση μας που διατυπώσαμε εκτενώς στις παράλληλες με το παρόν δημοσιεύσεις, είναι ότι στον βαθμό και στην έκταση που εμπεριέχουν παρωχημένες κανονιστικές ρυθμίσεις μοντερνιστικού χαρακτήρα οι δημόσιες σφαίρες των κρατών-μελών της ΕΕ είναι πολιτικά ελλειμματικές (και γι’ αυτό από άποψη δημοκρατίας ελαττωματικές). Η συντήρηση παρωχημένων νομικοπολιτικών ρυθμίσεων, που θέλουν μία ιδεολογικά εμπνευσμένη υλιστική ανθρωπολογία πνευματικά εκμηδενισμένων πολιτών, είναι ατελέσφορη και αδιέξοδη. Αυτές οι ρυθμίσεις, εξάλλου, δεν συμβαδίζουν με τις πανίσχυρες εθνικές κοσμοθεωρίες, που έκτισε η ιστορική διαχρονία στο επίπεδο των κοινωνικών οντοτήτων.
Στο επίπεδο των εθνικών κοινωνιών, όπως και στον υπόλοιπο κόσμο οι εθνικές κοσμοθεωρίες ενισχύονται διαρκώς, κτίζονται εθνικές-ανθρωπολογικές δομές και εγείρονται αξιώσεις συμβατότητας του Πολιτικού γεγονότος με την ανθρωπολογική ετερότητα μιας εκάστης ευρωπαϊκής κοινωνικής οντότητας. Σ’ αντίθεση με τις ιδεολογικές εμμονές διαφόρων αποχρώσεων που υποστηρίζουν ότι οι θεσμοί κατασκευάζουν την ανθρωπολογία του Πολιτικού, κάτι τέτοιο δεν ισχύει: Είναι στη φύση κάθε κοινωνικής οντότητας να αξιώνει διαρκώς προσαρμογή των θεσμών της στην ανθρωπολογική ετερότητά της αποτινάσσοντας όσους θεσμούς είναι είτε εξωπολιτικά προσδιορισμένοι και αλλότριοι είτε εξωγενώς επιβληθέντες.
Η εμπειρία της ΕΕ αποτελεί το σημαντικότερο ίσως παράδειγμα της σύγχρονης εποχής -ακόμη πιο σημαντικό από την πρώην ΕΣΣΔ, επειδή ακριβώς η συμμετοχή είναι εθελούσια-, το οποίο καταμαρτυρεί ότι οι υλιστικές κανονιστικές δομές, που αποκλείουν τα πνευματικά από τον δημόσιο βίο, δεν έχουν μέλλον και ότι το αυτοκτονικό μεταμοντέρνο ροκάνισμα μπορεί να αποφευχθεί μόνο αν υπάρξει ριζική αλλαγή παραδείγματος.
Δηλαδή, κατεδάφιση των υλιστικών τειχών των δημόσιων σφαιρών των εθνών-κρατών της ΕΕ και απεριόριστος εμπλουτισμός των ηθικοκανονιστικών διαμορφώσεων στο εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο με τον πνευματικό κόσμο των πολιτών των κρατών-μελών. Όχι μόνο δεν πρέπει να αποκλειστεί η μεταφυσική πίστη, όπως παρωχημένες μοντερνιστικές παραδοχές υποστηρίζουν, αλλά επιπλέον απαιτείται να γίνει αποδεκτό και παραδεκτό το γεγονός ότι αποτελεί κύριο γνώρισμα του πνευματικού κόσμου των πολιτών και της ανθρωπολογικής ετερότητάς τους.
Η σύνδεση της μεταφυσικής πίστης με θεοκρατικές παραδοχές οφείλεται σε πολιτικοστοχαστικά τραύματα, που προκάλεσε ο αφετηριακός αντιθεοκρατικός αγώνας της νεοτερικότητας. Αν και υπό το πρίσμα του 15ου αιώνα ο αγώνας αυτός για πολλούς ήταν δικαιολογημένος προκάλεσε, εντούτοις, εκτρωματικές αντιμεταφυσικές ιδέες και στη συνέχεια αντιπνευματικές ιδέες, που αντιβαίνουν στην ανθρώπινη ετερότητα και που εξώθησαν στην τροχοδρόμηση του μοντερνισμού, στην οντολογική αναβάθμιση της ύλης και στη διχοτομία πνεύματος και πολιτικής.
Τα τραύματα που υπέστη η ευρωπαϊκή πολιτική σκέψη από τη μεσαιωνική Ρωμαιοκαθολική Θεοκρατία οδήγησαν σε μία αυτοκτονική αντιπνευματική υλιστική νοηματοδότηση του δημόσιου βίου. Λογικά μετά από πολλούς αιώνες αυτά τα τραύματα θα έπρεπε να είχαν επουλωθεί. Όμως, πλην ελάχιστων πνευματικά τραυματισμένοι διανοητές συνεχίζουν να τα καλλιεργούν στα υλιστικών προσανατολισμών πανεπιστημιακά ιδεολογικοπολιτικά εκπαιδευτήρια.
Τρίτον, η σχεδόν απόλυτη επιβεβαίωση του εθνοκρατοκεντρικού φαινομένου καταμαρτυρείται από τη μηδενική υπερεθνική ανθρωπολογία στο επίπεδο των υπερεθνικών δομών και από τη νομικοπολιτική αποτύπωση των αποφάσεων πολλών δεκαετιών στο επίπεδο της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Η θέση που διατυπώσαμε πιο πάνω ότι μόνο οι ανεξάρτητες αρμοδιότητες των υπερεθνικών οργάνων πρέπει να είναι μηδενικές αφορά ζωτικά το κατά πόσο η ΕΕ θα συνεχίσει να αναδεικνύεται ως ένα πρότυπο μετανεοτερικό παράδειγμα ή κατά πόσο, όπως συμβαίνει με κάθε υλιστική νοηματοδότηση της πολιτικής, θα αποσυντεθεί κάτω από το βάρος των αντιθέσεων και αντιφάσεων μιας λειψής υλιστικά νοούμενης δημόσιας σφαίρας.
Ακόμη και το παραμικρό παραστράτημα προς ανεξαρτησία των υπερεθνικών οργάνων είναι αυτοκτονικός πολιτικός ανορθολογισμός και πολιτική ανωμαλία. Μόνο παρωχημένα ιδεολογήματα θα μπορούσαν να υποστηρίζουν τέτοιες πολιτικές εκτροπές, που αναπόδραστα οδηγούν σε κατεξουσιασμό, αναποτελεσματικότητα και βραδύκαυστη εκκόλαψη δεσποτικών αξιώσεων. Οι οντολογικές ιδιότητες της ΕΕ επιτάσσουν ότι είτε η Ευρώπη θα είναι εθνοκρατοκεντρικά οργανωμένη σύμφωνα με τις κοινωνικές της προϋποθέσεις είτε θα διολισθαίνει άλλοτε αργά και άλλοτε ταχύρυθμα στη σύγχυση και στην αδυναμία. Η διολίσθηση σε πολιτικό ανορθολογισμό και η διεύρυνση της απόστασης της εξουσίας από την κοινωνία προκαλεί, επιπλέον,  τάσεις προς λαϊκισμό, εξωπραγματικές ρητορικές διεθνιστικές τοποθετήσεις και «παράθυρα ευκαιρίας» ανεξάρτητων υπερεθνικών στάσεων και δράσεων που οφείλονται σε αβλεψία των διακυβερνητικών οργάνων.
Τέταρτον, αναλύοντας τη διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κανείς δεν μπορεί να παρακάμψει ή να παραβλέψει τα εξής κύρια φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά:
α) Η ΕΕ φέρει τα κοσμοθεωρητικά χρώματα του Ντε Γκολ. Ο Ντε Γκολ είναι εκείνη η πολιτική και στοχαστική μορφή, η οποία ξεκάθαρα συλλογίστηκε ορθούς προσανατολισμούς για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και τα μέλη της με όρους εθνικής κοσμοθεωρίας, εθνικής ανεξαρτησίας, εθνικού συμφέροντος και δημοκρατίας.
β) Το γεγονός ύπαρξης ανεπίστροφων εθνοκρατικών χαρακτηριστικών των μελών της ΕΕ σημαίνει ότι η προοπτική σταθεροποίησης ενός ορθολογιστικού μετανεοτερικού εθνοκρατοκεντρικού περιφερειακού συστήματος συναρτάται με τη περαιτέρω συνύπαρξη των εθνικών κοσμοθεωριών υπό συνθήκες εθνικής ανεξαρτησίας και ορθολογιστικά δομημένων διακυβερνητικών κανονιστικών ρυθμίσεων, που αναζητούν συγκλίσεις των εθνικών συμφερόντων.
γ) Όποιος συντηρεί ιδεολογικοϋλιστικές παρακρούσεις κινείται κόντρα στις οντολογικά θεμελιωμένες ανθρωπολογικές προϋποθέσεις των κρατών-μελών της ΕΕ και συνεπικουρεί όσους στις παλιές μηδενιστικές γραμμές επιδιώκουν ένα ακόμη πιο ισοπεδωμένο μεταμοντέρνο ανθρωπολογικό εκμηδενισμό των πολιτών των κρατών-μελών. Σε μερικά κράτη όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, βεβαίως, το ροκάνισμα των ανθρωπολογικών θεμελίων από μεταμοντέρνους ιδεολόγους (εθνομηδενιστικά ιδεολογήματα και ιστορική ανεκδοτολογία) που συνεπικουρούνται από δυτικές ηγεμονικές δυνάμεις βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο.
δ) Με διακυβερνητικές αποφάσεις παρμένες επί σειρά δεκαετιών η ΕΕ είναι θεμελιωδώς προσανατολισμένη σε μία διακυβερνητικά νοούμενη ρητή εθνοκρατοκεντρική δομή. Η διακυβερνητική φυσιογνωμία δεν είναι μία τυχαία ή παροδική τάση αλλά αντανάκλαση θεμελιωδών καταστατικών αποφάσεων σύμφωνων με το γεγονός της εθνικής-ανθρωπολογικής ετερότητας των κοινωνιών των κρατών μελών, που προϋποθέτουν μία απαράβατη σχέση εντολέα-εντολοδόχου μεταξύ των εθνών-κρατών και των υπερεθνικών θεσμών. Η ρητή και απαράβατη εμπέδωση μιας σχέσης εντολέα-εντολοδόχου μεταξύ των κρατών-μελών και της ΕΕ είναι προϋπόθεση ορθολογιστικών βηματισμών. Αντίστροφα, κάθε διεθνιστική στάση, δράση ή απόφαση είναι βήμα προς πολιτικό ανορθολογισμό.
ε) Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα, που θέτουν τυχόν ανορθολογικοί υλιστικοί βηματισμοί που παραγνωρίζουν τον εθνοκρατοκεντρικό χαρακτήρα της ΕΕ, είναι ο τρόπος που επηρεάζουν τη δύσκολη σχοινοβασία των ευρωπαϊκών κρατών στο πεδίο των πολιτικοστρατηγικών εξελίξεων, που αφορούν τόσο ζητήματα πλανητικής κατανομής ισχύος και συμφερόντων όσο και ενδοευρωπαϊκά διλήμματα ασφαλείας μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης.
Συνδυασμός μιας κατάστασης προχωρημένου μεταμοντέρνου ροκανίσματος των ανθρωπολογικών προϋποθέσεων και μιας πολιτικοδιπλωματικής ή οικονομικής κρίσης μπορεί να προκαλέσει μεγάλες πολιτικές ταλαντώσεις ή και πολύ περισσότερα. Όσοι μελέτησαν χωρίς διαστρεβλωτικούς φακούς την περίοδο από το 1945 μέχρι τις μέρες μας θεμελίωσαν ότι τέτοιες οριακές καταστάσεις ήταν πολύ συχνές.
Πέμπτον, όπως σε κάθε ανθρώπινη κατάσταση η ουσία βρίσκεται στην ειδοποιό διαφορά. Η ΕΕ, λοιπόν, είναι μία διεθνής εθνοκρατοκεντρική δομή εμπεδωμένης συνεργασίας στον καταναλωτικό τομέα αλλά όχι μόνο.
Η ειδοποιός διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι η υλιστική σφαίρα στον υπερεθνικό τομέα -όπως σε κάθε άλλη διακρατική σχέση- είναι μεν εξαρτημένη μεταβλητή της διακυβερνητικής διαδικασίας αλλά συνάμα είναι και ενταγμένη σε ένα ευρύτερο πλέγμα διακρατικών διαπραγματεύσεων, συμφωνιών, κοινών δικαιακών ρυθμίσεων, συμβάσεων και διαβουλεύσεων σε βαθύτατα πολιτικούς τομείς σε βαθμό και έκταση που δεν συναντάται σε άλλους διεθνείς οργανισμούς.
Αυτά τα γνωρίσματα ενισχύουν τον μετανεοτερικό χαρακτήρα του εγχειρήματος, όπως τον ορίσαμε πιο πάνω. Ο εθνοκρατοκεντρικός δημόσιος χώρος στους υλιστικούς τομείς (οικονομική και καταναλωτική ολοκλήρωση) είναι προϊόν διακυβερνητικών διαπραγματεύσεων στη βάση θέσεων εθνικού συμφέροντος τα οποία συγκροτούνται και σταθεροποιούνται ως εθνικές θέσεις στο εθνοκρατικό επίπεδο. Στο εθνοκρατικό επίπεδο και παρά τις ιστορικές υλιστικές ιδιότητες της εθνικής δημόσιας σφαίρας κάθε κράτους τα εθνικά συμφέροντα προσδιορίζονται υπό το πρίσμα τόσο πνευματικών όσο και αισθητών κριτηρίων και παραγόντων, που αφορούν στην ανθρωπολογική ετερότητα κάθε εθνικής κοινωνίας. Κοντολογίς, τα εθνικά συστήματα διανεμητικής δικαιοσύνης είναι διακριτά, διαφορετικά, ανομοιογενή και η ΕΕ εξ ορισμού κοσμοθεωρητικά/ηθικά διαφοροποιημένη.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο υλιστικός χαρακτήρας του εγχειρήματος μετριάζεται, γιατί η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών των κρατών-μελών, που ποτέ δεν θα δέχονταν να εκμηδενιστούν πνευματικά, διαρκώς αγωνίζονται για συμπερίληψη των πνευματικών τους προϋποθέσεων τόσο στη δική τους εθνική δημόσια σφαίρα όσο και στην εθνοκρατοκεντρική δημόσια ευρωπαϊκή σφαίρα.
Μία δεύτερη και συναφής ειδοποιός διαφορά είναι η έκταση και το βάθος των διακρατικών κοινών νομικοπολιτικών ρυθμίσεων. Η εμπέδωση του προαναφερθέντος διακρατικού συστήματος διαβουλεύσεων, συμβάσεων και συμφωνιών οδηγεί σε μία «υπερεθνική» δομή θεμελιωδώς διακυβερνητικού χαρακτήρα, αλλά συνάμα νομικών συμφωνιών, που αφενός δεν θίγουν την κυριαρχία, αφετέρου ενέχουν βαθύτατες ενδοκρατικές και ενδοσυστημικές προεκτάσεις. Πιο συγκεκριμένα: α) Οι νομικές ρυθμίσεις συγκρινόμενες με άλλες νομικές δεσμεύσεις είναι πολύ περισσότερες και καλύπτουν ένα πολύ μεγαλύτερο φάσμα της εθνικής καθημερινότητας. β) Ενσωματώνονται στην ενδοκρατική δικαιοταξία των κρατών μελών και εποπτεύονται από συμπεφωνημένους θεσμούς και κυρίως από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.
Αυτά τα δύο φυσιογνωμικά, δομικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά αν και στερούνται διεθνιστικών ιδιοτήτων δημιουργούν, εντούτοις, παραστάσεις μιας εμπεδωμένης ευρωσυστημικής συνέχειας και σταθερότητας υπό συνθήκες σεβασμού της κυριαρχίας των μελών. Πολλές νομικές μελέτες, για παράδειγμα, δείχνουν ότι στις καλύτερες στιγμές του το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αποφαίνεται οριοθετημένα στο πλαίσιο των αποφάσεων των μελών, που συγκροτούν τη νομικοπολιτική δομή αποφεύγοντας κοσμοπλαστικές αποφάνσεις. Η παράσταση ευρωσυστημικής σταθερότητας και συνέχειας ενισχύεται, επιπλέον, από το γεγονός ότι τα κράτη της ΕΕ συμμετέχουν σε πλήθος διεθνών θεσμών, συμβάσεων και συμφωνιών, όπως μεταξύ άλλων η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ο ΟΗΕ και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου. Συμπληρώνεται ότι στους τομείς αυτούς τα μέλη κατά κανόνα συνεννοούνται και δει δυνατόν συμφωνούν για κοινές διαπραγματευτικές στάσεις και θέσεις.
Μία τρίτη ειδοποιός διαφορά, που θρέφει τάσεις προς μία μετανεοτερική δομή, είναι το γεγονός ότι ακριβώς στερούμενη διεθνιστικών παραδοχών -και αυτό, επαναλαμβάνουμε, οφείλεται σε αποφάσεις πολύ δουλεμένες στο διακυβερνητικό επίπεδο- η ΕΕ ενισχύει την εθνική ανεξαρτησία των εθνών-κρατών, δεν θίγει αλλά ενισχύει την εθνική κυριαρχία ως καθολικό και οικουμενικό πολιτικό δόγμα και δεν απειλεί την εθνική ανθρωπολογία. Πιο συγκεκριμένα, κανείς σοβαρά σκεπτόμενος δεν φιλοδοξεί να αντικαταστήσει ή να υποκαταστήσει τα ευρωπαϊκά έθνη και να τα αντικαταστήσει με κάποια εκμηδενισμένη μεταμοντέρνα ανθρωπολογία που θα διοικείται (διάβαζε κατεξουσιάζεται) από μία ομάδα απάτριδων σύμφωνα με τον εύστοχο όρο του Ντε Γκολ, η οποία θα στερείται πολιτικής νομιμοποίησης και που θα διολισθαίνει στον δεσποτισμό.
Βασικά, τα οντολογικά χαρακτηριστικά της ΕΕ δεν αφήνουν περιθώρια για ανεξάρτητες υπερεθνικές αρμοδιότητες, παρά το γεγονός ότι στην πράξη εύκολα παρατηρεί κανείς ότι υπάρχουν αβλεψίες και ολισθήματα, που συναντά κανείς σε κάθε πολιτικό σύστημα. Για να είμαστε πιο σαφείς, οι καταστατικές δομές, οι νομικοπολιτικές αποφάσεις κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου και η καθημερινή Κοινοτική πραγματικότητα ενέχουν μια κεφαλαιώδη ειδοποιό διαφορά: Τοποθετούν την ΕΕ στον αντίποδα τόσο των διεθνιστικών, όσο και των ηγεμονικών αντιλήψεων που καλλιεργούν θεσμικοϋλιστικά ιδεολογικά δόγματα και α-πολιτικές κοσμοπολίτικες παραδοχές για τη ζωή, το κράτος και τις πλανητικές σχέσεις.
Σίγουρα, υπάρχουν διαβρώσεις του ευρωπαϊκού διακρατικού ορθολογισμού. Προσθέτουμε ότι αν υπάρχει κάποιος λόγος για να χρηματοδοτούνται μελέτες για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και για να δεσμεύονται δημόσιοι πόροι για πανεπιστημιακά τμήματα διεθνών σπουδών, είναι η διεξαγωγή βασανιστικών εμπειρικών μελετών, που θα καταδεικνύει από τη μία πλευρά τις οντολογικές ιδιότητες της ΕΕ και από την άλλη τα διεθνιστικά ελαττώματα και ελλείμματα των Κοινοτικών θεσμών, καθώς και του τρόπου με τον οποίο θίγονται τα εθνικά συμφέροντα των μελών.
Νόημα έχουν τέτοιες μελέτες, επίσης, όχι όταν προτάσσουν κανονιστικά εμπνευσμένους κοσμοπλαστικούς θεσμούς, αλλά όταν φωτίζουν τα ελλείμματα των καθεστώτων έμμεσης αντιπροσώπευσης, όταν εξετάζουν τις δυνατότητες μετατροπής τους σε (τουλάχιστον) καθεστώτα έμμεσης δημοκρατίας και όταν διερευνούν προσανατολισμούς αυτών των καθεστώτων προς την κατεύθυνση της άμεσης δημοκρατίας. Η χρηματοδότηση ιδεολογικά προσανατολισμένων μεταμοντέρνων μελετών αποτελεί, όπως έγινε σαφές στα προηγούμενα κεφάλαια, αυτοκτονική πολιτικοστοχαστική πράξη.
Ο ορθολογισμός του εγχειρήματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης έγκειται στην ενδυνάμωση του εθνοκρατικού χαρακτήρα του εγχειρήματος. Κάθε διεθνιστική ή κοσμοπολίτικη προαίρεση είναι πολιτική συνταγή αποδυνάμωσης, σύγχυσης, αναποτελεσματικότητας και αποπροσανατολισμού. Συνοψίζουμε λοιπόν τα οντολογικά χαρακτηριστικά της ΕΕ ως εξής:
α) Τα μέλη της ΕΕ είναι εθνοκρατικές ενότητες προικισμένες με εθνικές ανθρωπολογικές προϋποθέσεις και η ΕΕ ως διεθνής θεσμός είναι ένα εθνοκρατοκεντρικό σύστημα, που έκανε μερικά μετανεοτερικά βήματα δημιουργώντας έναν αντιηγεμονικά δομημένο εθνοκρατοκεντρικό δημόσιο χώρο, που συνοδεύεται και εμπλουτίζεται από πλήθος συμβάσεων, συνθηκών, διαβουλεύσεων στη βάση των εθνικών συμφερόντων και συγκρότηση κοινών θέσεων και στάσεων. Μεταξύ άλλων ειδοποιών διαφορών ήδη διακρίναμε την εκτεταμένη από κοινού ενσωμάτωση δικαιακών διατάξεων στην εθνοκρατική δικαιοταξία, την ύπαρξη συμπεφωνημένων δικαστικών οργάνων και τη διαχείριση πλήθους καταναλωτικών ζητημάτων μετά από σκληρές διακυβερνητικές διαπραγματεύσεις. Πορεία προς διεθνισμό οδηγεί στην αποδυνάμωση των εθνοκρατοκεντρικών μετανεοτερικών κτισμάτων. Πορεία προς μία πιο αναπτυγμένη εθνοκρατοκεντρική δομή εδρασμένη στις εθνικές κοσμοθεωρίες αποδυναμώνει τις νοηματοδοτήσεις των πολιτικών σχέσεων με όρους ισχύος και δυναμώνει τα συνεργασιακά και αναγκαία και μη εξαιρετέα αντιηγεμονικά αντανακλαστικά.
β) Το κύριο οντολογικό γνώρισμα της ΕΕ αφορά στην ανθρωπολογία. Οι υπερεθνικοί θεσμοί είναι εντολοδόχοι των κρατών-μελών, επειδή στερούνται και της παραμικρής ανθρωπολογικής βάσης. Από καιρό έχει εδραιωθεί η θέση ότι μόνο ως ιδεολογική παράκρουση μπορεί να ακουστεί η θέση υπέρ της δημιουργίας μιας υλιστικής ανθρωπολογίας, που θα αντικαθιστούσε τους πολιτισμούς, τις ταυτότητες, τις ιστορικές μνήμες και τις εθνικές κοσμοθεωρίες.
Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι οι διακυβερνητικές αποφάσεις διατήρησαν το προνόμιο των κρατών μελών να είναι ύστεροι και υπέρτατοι εντολείς των υπερεθνικών θεσμών. Η τάση είχε ήδη αρχίσει από τη δεκαετία του 1960 και εδραιώθηκε ανεπίστροφα με την πρωτοκαθεδρία, έκτοτε, των διακυβερνητικών θεσμών σε όλα τα επίπεδα. Ήδη από το 1966 η Γαλλία αποστέρησε τη δυνατότητα μιας αυτοτροφοδοτούμενης υπερεθνικότητας, που θα αναπτυσσόταν με πλειοψηφικές αποφάσεις μεταξύ των αντιπροσώπων των εθνών-κρατών. Το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι διακυβερνητικές διασκέψεις επικύρωσαν αυτές τις θεμελιακές επιλογές.
Σε ύστατο και υπέρτατο επίπεδο οι υπερεθνικοί θεσμοί είναι εξαρτημένες μεταβλητές των εθνοκρατοκεντρικών θεσμών. Ο ρόλος τους δεν μπορεί να είναι παρά μόνο λειτουργικός υπό την υψηλή εποπτεία των εντολέων-κρατών. Εξαιρέσεις που θρέφουν τάσεις προς κατεξουσιαστικές στάσεις δεν λείπουν, όπως είπαμε, αλλά δεν θα μας απασχολήσουν εδώ περισσότερο. Οι εντολοδόχοι υπερεθνικοί θεσμοί συντονίζουν και μεγιστοποιούν τα εθνικά συμφέροντα των κρατών κατόπιν εντολής των διακυβερνητικών οργάνων και η λειτουργία τους βρίσκεται υπό την αίρεσή τους και την υψηλή εποπτεία τους.
Οι υπηρετούντες τους υπερεθνικούς θεσμούς στερούνται και της παραμικρής πολιτικής νομιμοποίησης -ουσιαστικά μιλώντας αυτό ισχύει και για το λεγόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που περισσότερο σύγχυση προκαλεί παρά νομιμοποιεί τη λήψη αποφάσεων- και γι’ αυτό δεν είναι νομιμοποιημένοι να αποφαίνονται κοσμοπλαστικά, ηθικοπαιδαγωγικά και με πολιτική ασέβεια, όσον αφορά στον θεμελιώδη εθνοκρατοκεντρικό χαρακτήρα του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος και στις εθνικές κοσμοθεωρίες των μελών. Κάθε τέτοια στάση είναι με όρους πολιτικού πολιτισμού ανεπίτρεπτη πολιτική εκτροπή. Κάθε εξωπολιτική και εξωκοινωνική κοσμοπλαστική ιδεολογία είναι βασικά, ούτως ή άλλως, πολιτική εκτροπή.
γ) Ο λόγος για τον οποίο τα κράτη-μέλη είναι οι έσχατοι, υπέρτατοι και οριστικοί κριτέςοφείλεται στο γεγονός ότι διαφύλαξαν το δικαίωμα των εθνοκρατοκεντρικών-διακυβερνητικών θεσμών την εδραία καθιερωμένη αρμοδιότητα να διατηρούν, να αλλάζουν, να μετασχηματίζουν, να καταργούν, να δημιουργούν νέους, να αυξάνουν και να μειώνουν τους ρόλους και τις δικαιοδοσίες των υπερεθνικών θεσμών. Για τους άπιστους «Θωμάδες» που επηρεάζονται από τη συμβατική προπαγανδιστική ρητορεία παρασιτικών διανοουμένων δεν έχουν παρά να παρακολουθήσουν κάθε διακυβερνητική διάσκεψη αλλά και την περιπέτεια σύνταξης ενός «Ευρωπαϊκού Συντάγματος» τις δεκαετίες του 1990 και 2000 για να κατανοήσουν πλήρως τον εθνοκρατοκεντρικό χαρακτήρα της ΕΕ.
δ) Η πίστη, η νομιμοφροσύνη, η εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια, η διπλωματία και οι κοσμοθεωρητικοί προσανατολισμοί είναι υποθέσεις των κρατών, όπως και η άσκηση λαϊκής κυριαρχίας, στο εθνοκρατικό επίπεδο. Η διαλεκτική σχέση εθνοκρατικής διανεμητικής δικαιοσύνης, διακυβερνητικής συναίνεσης ή ομοφωνίας και απόλυτου διακυβερνητικού ελέγχου των υπερεθνικών δομών προσδιορίζει την πορεία αλλά και το μέλλον της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Μιλάμε για σχοινοβασία ενός εθνοκρατοκεντρικού μετανεοτερικού εγχειρήματος και το παραμικρό σπρώξιμο μπορεί να το καταποντίσει. Το μεγάλο πρόβλημα έγκειται στο γεγονός, όπως εξηγήσαμε αλλού, ότι πολλές διαταράξεις δεν προέρχονται μόνο από αστοχίες στο επίπεδο της διαδικασίας ολοκλήρωσης αλλά από τεκταινόμενα στο πολιτικοστρατηγικό επίπεδο και στις σχέσεις των μεγάλων δυνάμεων των κρατών μελών.  Υπό αυτό το πρίσμα είμαστε οι τελευταίοι που θα συνιστούσαμε εφησυχασμό. Για να παραφράσουμε τον Παναγιώτη Κονδύλη, στις διεθνείς σχέσεις «τελειωτικές λύσεις και ευτυχία χωρίς κινδύνους» δεν υπάρχουν.
Το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης είναι καράβι το οποίο ταξιδεύει στις φουρτουνιασμένες θάλασσες του διεθνούς συστήματος, το οποίο πάσχει ενδογενώς από διλήμματα ασφαλείας μεταξύ των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων και το οποίο ροκανίζεται από διεθνισμούς, κοσμοπολιτισμούς, υλισμούς και κυρίως αυτοκτονικά αντιπνευματικά σύνδρομα, που στερούν τη δημόσια σφαίρα από τον πλούτο των πολιτών των εθνοκρατών της Ευρώπης.
Επαναλαμβάνουμε κάτι που θεωρούμε εξαιρετικής σημασίας: Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι τα κράτη της Ευρώπης διαθέτουν σπάνιους πόρους για τη χρηματοδότηση υλιστικών πανεπιστημιακών τμημάτων, στο εσωτερικό των οποίων καλλιεργούνται μεταμοντέρνα ιδεολογήματα, που ροκανίζουν τον ορθολογισμό τόσο των ευρωπαϊκών εθνών όσο και τον εθνοκρατοκεντρικό χαρακτήρα του εγχειρήματος της ολοκλήρωσης.
3. Εθνοκρατοκεντρική δομή versus υλισμός
Το ζήτημα της εθνοκρατοκεντρικού χαρακτήρα της ΕΕ versus υλιστικές και διεθνιστικές προσλήψεις του εγχειρήματος σχετίζεται τόσο με τις προαναφερθείσες θέσεις περί μιας εύθραυστης, αλλά και πολύτιμης μετανεοτερικής πορείας όσο και με τις αφετηριακές λειτουργιστικές προβλέψεις και ιδεολογικές παραδοχές για μία υλιστική ανθρωπολογία. Παρά το γεγονός ότι οι τελευταίες βρίσκονται σε αναντιστοιχία με τα οντολογικά χαρακτηριστικά της ΕΕ συνεχίζουν να υπονομεύουν τον μετανεοτερικό εθνοκρατοκεντρικό χαρακτήρα του εγχειρήματος.
Κάθε εθνοκρατικό ή διεθνές εθνοκρατοκεντρικό πολιτικό εγχείρημα είναι ένα άθλημα ισορροπίας μεταξύ ορθολογικών και ανορθολογικών πολιτικών επιλογών. Ως ζήτημα στοιχειώδους πολιτικοστοχαστικού ορθολογισμού απαιτείται το εγχείρημα της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης να μην χαρίζεται στους διεθνιστές, στους κοσμοπολίτες, στους υλιστές κάθε άλλου είδους και στους νομικιστές. Τονίζουμε ξανά ότι αυτή η θέση, αν και αυτονόητα ορθή για τους περισσότερους, δεν είναι αυτονόητη για μυριάδες θαμώνες των πανεπιστημιακών ιδεολογικοπολιτικών εκπαιδευτηρίων, τα οποία συνεχίζουν μια παρωχημένη και ξεπερασμένη υλιστική παραδοξολογία, που ενσαρκώνεται στα μεταμοντέρνα ιδεολογήματα που περιγράψαμε πιο πάνω.
Χωρίς να επεκταθούμε σε γνωστά ιστορικά γεγονότα υπενθυμίζουμε μόνο ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι προϊόν συγκεκριμένων παραγόντων, εκ των οποίων δύο είναι οι σημαντικότεροι. Ο πρώτος είναι η διεθνής κατανομή ισχύος μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και ο δεύτερος είναι η αναζήτηση τρόπων εξυπηρέτησης των εθνικών συμφερόντων τόσο στον οικονομικό όσο και στον στρατηγικό τομέα. Παρά το ότι αφετηριακά η διεθνιστική ρητορική ήταν αρκετά διαδεδομένη, το στοίχημα, εντούτοις, ήταν πάντοτε η εθνοκρατοκεντρική οργάνωση των ευρωπαϊκών διακρατικών σχέσεων με τρόπο που θα εκπλήρωνε τα εθνικά τους συμφέροντα ενόψει των οικονομικών και στρατηγικών αλλαγών που προκάλεσε ο πόλεμος.
Μερικοί υποστήριξαν τότε μία διεθνιστική-υλιστική υπερεθνική δομή, που θα εξελισσόταν σε μία ανεξάρτητη ευρωπαϊκή εξουσία. Η πολιτική της νομιμοποίηση, οι ανθρωπολογικές της προϋποθέσεις και το μέγα ζήτημα της πολιτικής ελευθερίας ποτέ δεν διευκρινίστηκαν. Μέχρι και τη δεκαετία του 1960 δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι ερωτοτροπούσαν με ιδεολογικά νοούμενες διεθνιστικοϋλιστικές παραδοχές.
Η κατίσχυση της εθνοκρατοκεντρικής αντίληψης δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν διεθνιστικά ιδεολογικά υπολείμματα. Είναι τα μεταφυσικά προσδιορισμένα ιδεολογήματα περί «συναρχιών», «υπερεθνικών δημόσιων χώρων», «μετακρατικών πολιτειών» κ.τ.λ. Βασικά, είναι φτωχοί συγγενείς των παρωχημένων λειτουργιστικών θεωριών και στο βάθος της ιδεολογικής σκέψης εύκολα αναγνωρίζονται ελιτίστικες αντιλήψεις, που με ευκολία διολισθαίνουν σε δεσποτικές υπερκρατικές παραδοχές. Βρίσκονται κυριολεκτικά στον αντίποδα της έννοιας δημοκρατία, πολιτική ελευθερία και διεθνές δίκαιο.
Η ιδεολογική προκατάληψη τυφλώνει. Γι’ αυτό για τους ιδεολογικά τυφλωμένους είναι αδύνατο να κατανοήσουν ότι ανθρωπολογικές προϋποθέσεις, κοινωνική ετερότητα, δημοκρατία, κοινωνική ελευθερία και πολιτική ελευθερία είναι έννοιες άρρηκτα αλληλένδετες με κάθε πολιτικό σύστημα, το οποίο, αν τις στερηθεί, είναι ευθέως δεσποτικό. Κατιτί ιδεολογικό και βαθύτατα ψυχικό, που επί αιώνες χαρακτηρίζει τις διεθνιστικοϋλιστικές παραδοχές, εξωθεί σε ποικιλόχρωμες ρητές, υπονοούμενες, ψιθυριστές και άλλοτε κραυγαλέες αντιπάθειες για το έθνος, την κυριαρχία και την εθνική κοσμοθεωρία.
Ως εγγενώς υλιστικές αυτές οι παραδοχές, εξάλλου, ουδόλως ενασχολούνται με το κυριότερο ζήτημα κάθε δημοκρατικής πολιτικής οργάνωσης, δηλαδή τον ρόλο των πνευματικών κριτηρίων και παραγόντων στη δημόσια σφαίρα. Αν κάτι λένε γι’ αυτό, είναι είτε περιπλανήσεις μέσα στα θολά βασίλεια των ιδεολογημάτων του μεταμοντερνισμού που θέλουν μία εκμηδενισμένη ανθρωπολογία είτε συνηγορία υπέρ θεσμικών διαταγμάτων που θα διαμορφώσουν και συμμορφώσουν τους πολίτες σε νέα υλιστικά ανθρωπολογικά πρότυπα. Μιας και εξ αντικειμένου δεν διαθέτουν κάποιο μαγικό ραβδί να μετατρέψουν τις φαντασίες τους σε πραγματικότητα, ζουν παρασιτικά μέσα σε ιδεολογικοπολιτικά εκπαιδευτήρια βασανίζοντας φοιτητές και ταλαιπωρώντας όσους αναγνώστες εντυπωσιάζονται, ακόμη, από ακαδημαϊκούς τίτλους.
Τώρα, η πιο πάνω συζήτηση είναι περιττή, αν κανείς απαντήσει ευθέως ένα απλό ερώτημα: Προέκυψε μία εθνοκρατοκεντρική διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ή μία διεθνιστικοϋλιστική δομή; Αυτό το ερώτημα πρέπει να είναι ο πυρήνας κάθε ανάλυσης για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Ιδεολογικές αμφιταλαντεύσεις δεν επιτρέπονται, γιατί όσο και να θέλει κανείς να σχοινοβατήσει πάνω σε ενδιάμεσες μορφές ευρωπαϊκής διακυβέρνησης, άλματα δεν χωρούν, γιατί μπορεί να ρίξουν τις ευρωπαϊκές εθνοκρατικές ενότητες στο κενό. Δύο είναι οι νοητές μορφές διεθνούς πολιτικής οργάνωσης στην Ευρώπη και μεταξύ τους είναι θανάσιμα εχθρικές:
Από τη μία πλευρά είναι η διεθνιστική-υλιστική ολοκλήρωση που κατατείνει στην ισοπέδωση ή και στην εκμηδένιση της ανθρωπολογικής ετερότητας. Με ηχηρά απλουστευτικό τρόπο -εκκλήσεις για περισσότερη, πιο ταχύρρυθμη και υπερεθνική ολοκλήρωση ως και αν αυτό να είναι ένα τεχνικό ή απλά τεχνικό ζήτημα- καλεί για ανεξάρτητους υλιστικούς υπερεθνικούς θεσμούς, οι οποίοι θα διαμορφώνουν δήθεν την ποθούμενη υλιστική ανθρωπολογία. Το τι σημαίνει αυτό, βέβαια, καταμαρτυρήθηκε όταν συνάφθηκαν μνημόνια μεταξύ των τεχνοκρατών και των κρατών της Νότιας Ευρώπης που υπέστησαν πλήγματα λόγω άνισου ανταγωνισμού.
Από την άλλη πλευρά κείται η εθνική κοσμοθεωρία και η εθνοκρατοκεντρική νοηματοδότηση της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που αποτυπώνεται επακριβώς στη μεγαλειώδη κοσμοθεωρητική πρόσληψη του Ντε Γκολ:
1) Είναι συμβατή με τις εθνικές-ανθρωπολογικές προϋποθέσεις.
2) Συνεκτιμά την ύπαρξη ισχυρών εθνοκρατικών κοινωνικών οντοτήτων οργανωμένων σε εθνοκρατική βάση.
3) Δεν πάσχει από αβλεψία μπροστά στο γεγονός ότι η όποια λαϊκή (ή έμμεση) κυριαρχία ασκείται στο εθνοκρατικό επίπεδο.
4) Διαπιστώνει με ακρίβεια ότι πολλές δεκαετίες μετά την έναρξη του εγχειρήματος οι υπερεθνικοί θεσμοί είναι ανθρωπολογικά μηδέν.
5) Θεωρεί τα οικονομικά και πολιτικά κεκτημένα της διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ως κατάκτηση των εθνοκρατικών ενοτήτων και όχι ως υπόθεση απάτριδων ιδεολόγων.
6) Προχωρεί σωστά στη διαπίστωση ύπαρξης αιτιών πολέμου τόσο στον κόσμο όσο και στα θεμέλια της ίδιας της ευρωπαϊκής εθνοκρατοκεντρικής δομής.
7) Θεωρεί ανορθολογική ιδεολογική παράκρουση ακόμη και την παραμικρή σκέψη ότι οι εντολοδόχοι υπερεθνικοί θεσμοί θα μπορούσαν να αποκτήσουν εξουσίες ανεξάρτητα των κρατών.
8) Θεωρεί ζήτημα στοιχειώδους πολιτικού ορθολογισμού τον διακυβερνητικό χαρακτήρα του οντολογικά θεμελιωμένου εθνοκρατοκεντρικού εγχειρήματος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
9) Θεωρεί θανάσιμο ανθρωπολογικό-πολιτικό δηλητήριο την αποδόμηση των εθνικών προϋποθέσεων από τα μεταμοντέρνα ιδεολογήματα.
10) Δεν υποτιμά τα τελευταία, όχι τόσο γιατί διαθέτουν κάποια λογική βάση η επιστημονική υπόσταση, αλλά γιατί ευνοούνται από τη μαζική παραγωγή, τη μαζική κατανάλωση και τα ανεξέλεγκτα διεθνικά πλανητικά φαινόμενα. Δεν τα υποτιμά, επιπλέον, γιατί ο σκοπός τους είναι η ανθρωπολογική εκμηδένιση των πολιτών, η υπονόμευση των πατροπαράδοτων τρόπων ζωής, η συνεπαγόμενη πνευματική αποδόμηση  και η ενδημική πλέον καταπολέμηση κάθε πολιτικής υποστασιοποίησης της ανθρωπολογικής ετερότητας.
Αντικρούοντας τη διεθνιστική-υλιστική νοηματοδότηση της πολιτικής, το εθνοκρατοκεντρικόΠολιτικό γεγονός στην Ευρώπη για να είναι συμβατό με τις υποκείμενες εθνοκρατικές προϋποθέσεις απαιτείται α) να είναι αμιγώς διακρατικού χαρακτήρα, β) οι υπερεθνικοί θεσμοί να είναι απαραβίαστα εντολοδόχοι και γ) τα κράτη-μέλη να είναι απαραβίαστα οι εντολείς. Δεν πρόκειται για ζήτημα βαθμίδας αλλά για ζήτημα θεμελιώδους δημοκρατικής αρχής. Ακόμη και η παραμικρή διεθνιστική, κοσμοπολίτικη ή ηγεμονική παρέκκλιση από την αρχή αυτή οδηγεί σε ασυμβατότητες, ανορθολογισμούς και εκκόλαψη δεσποτικών φιδιών. Το ότι οι παρακλήσεις αυξήθηκαν και ότι το μέλλον της ΕΕ δεν είναι πλέον διασφαλισμένο, είναι ολοφάνερο από την μελέτη των μνημονίων που συνάφθηκαν λόγω της οικονομικής κρίσης των τελευταίων ετών.
Η λαϊκή κυριαρχία απαιτείται να ασκείται εκεί όπου υπάρχουν τόσο ανθρωπολογικές προϋποθέσεις όσο και θεσμικές προϋποθέσεις, δηλαδή στο εθνοκρατικό επίπεδο. Γι’ αυτό και πιο πάνω τονίσαμε ότι προϋπόθεση δημοκρατικών προόδων στην Ευρώπη σημαίνει εξορθολογισμό της εθνοκρατικής δημοκρατίας, εκεί δηλαδή όπου διαμορφώνονται τα εθνικά συμφέροντα, τα οποία στη συνέχεια κατατίθενται στις διακυβερνητικές διασκέψεις με τον σωστό τρόπο.
Σωστός τρόπος -και ασφαλώς το «σωστός» δεν σχετίζεται με αξιολογικές προτιμήσεις- είναι η ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων στο διακυβερνητικό επίπεδο. Αυτό γιατί η μόνη νοητή σχέση μεταξύ κυρίαρχων κρατών σε μία συνέλευση κυβερνήσεων, όπου όλα τα κράτη συμμετέχουν και διαβουλεύονται ισότιμα, είναι η ομοφωνία στη λήψη αποφάσεων. Το ότι συχνά ανακύπτει η ανάγκη να γίνονται συναλλαγές συμφερόντων για να συγκροτείται πεδίο συναινετικών συγκλίσεων, είναι ένα πρακτικό πολιτικό ζήτημα, που δεν μπορεί να παραβιάζει τη θεμελιώδη δημοκρατική αρχή της ισοτιμίας μεταξύ κρατών.
Νοηματοδοτήσεις του «Διακρατικού Πολιτικού» ως υπερκρατικού συστήματος στερούμενου κοινωνικής νομιμοποίησης αντιβαίνει τόσο με γενικότερες δημοκρατικές αρχές όσο και με την αξίωση κυριαρχίας και εθνικής ανεξαρτησίας των εθνοκρατικών κοινωνιών. Η συναινετική λήψη αποφάσεων (συζήτηση μέχρις ότου οι διαπραγματεύσεις να καταλήξουν σε συμφωνία στη βάση συναλλαγών, που αφορούν σε συγκλίνοντα εθνικά συμφέροντα) είναι μία πιθανή προσέγγιση, όταν υπάρχουν ευρωσυστημικές πολιτικές προϋποθέσεις.
Όμως, σε μία δημοκρατικά νοούμενη αντίληψη της πολιτικής δίλημμα μεταξύ αποτελεσματικότητας και δημοκρατίας δεν υπάρχει. Η αποτελεσματικότητα πρέπει να υποτάσσεται στη δημοκρατία και με βάσανο να μεγιστοποιούνται αμφότερα. Ακριβώς, δεσποτισμός είναι κάθε έκκληση υπερεθνικότητας στο όνομα της αποτελεσματικότητας παραβλέποντας τη θεμελιώδη εθνοκρατοκεντρική δομή της ΕΕ.
Τονίζουμε ότι ένα πιθανό ευρωπαϊκό Διακρατικό Πολιτικό γεγονός δεν είναι ένα αυτονόητα στερεωμένο τελειωτικό γεγονός. Συναρτάται με εύθραυστες ενδοευρωπαϊκές και στρατηγικές σχέσεις. Εξαρτάται επίσης από τη συμβατότητά του με τις υποκείμενες εθνοκρατικές ανθρωπολογικές προϋποθέσεις.
Ρέπει είτε προς πολιτικό ορθολογισμό είτε προς πολιτικό ανορθολογισμό σύμφωνα με τις ρευστές φιλοσοφικές παραδοχές των μελών των κοινωνιών και των πολιτικών ελίτ και τον τρόπο που νοηματοδοτείται η Πολιτική ενδοκρατικά και υπερεθνικά καθώς επίσης και το πώς νοείται η δημοκρατία και η διακυβέρνηση στην εξίσωση  δημοκρατία-αποτελεσματικότητα, που προαναφέραμε.
Συμπλέκεται επιπλέον με μία σειρά από καίρια ζητήματα, χωρίς την κατανόηση των οποίων οι συζητήσεις για την πορεία της ΕΕ είναι προγραμματικά άγονες και άκαρπες. Αφορούν στον ρόλο των ιδεολογιών τον ταραχώδη 20ό αιώνα και στον τρόπο που οι μεταμοντέρνες διεθνικοϋλιστικές παραδοχές και τα πολιτικοστρατηγικά ζητήματα, που σχετίζονται με το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, προβάλλονται στον 21ο αιώνα.
4. Η ΕΕ σε τροχιά θανάτου
Παρά τα ελλείμματα και τους περιστασιακούς διεθνιστικοϋλιστικούς ανορθολογισμούς, σε σύγκριση με άλλες περιφέρειες η Ευρώπη θα μπορούσε να βρίσκεται σε σταθερή πλεονεκτική θέση εκ του γεγονότος ότι εδραιώθηκε μία εθνοκρατοκεντρική δομή. Η κρίση των τελευταίων ετών θέτει αυτό το κεκτημένο σε θανάσιμο κίνδυνο.
Στα θεμέλια της ΕΕ βρίσκονται εθνοκρατικές κυριαρχίες, οι οποίες δυναμώνουν ολοένα και περισσότερο προσδιορίζοντας και διαμορφώνοντας έτσι τα οντολογικά και φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά της διαδικασίας ολοκλήρωσης ως ένα εγχείρημα, που ήδη διαθέτει επισφαλή, αλλά έντονα μετανεοτερικά χαρακτηριστικά.
Μέχρι πρόσφατα και πριν την κρίση της ΟΝΕ, ήταν εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο οι υπερεθνικοί θεσμοί συγκρατήθηκαν σε ρόλο εντολοδόχου. Αυτό πλέον εκτροχιάστηκε ενδεχομένως ανεπίστροφα.
Ενώ προϋπόθεση επιβίωσης ήταν η προσκόλληση στον εθνοκρατοκεντρικό χαρακτήρα του εγχειρήματος, οι εντολοδόχοι υπερεθνικοί θεσμοί αφέθηκαν να αυτονομηθούν. Στο εσωτερικό τους κυριαρχούν τεχνοκράτες και η ιδιωτεία διεθνικών δρώντων που συμμετέχουν ακόμη και επίσημες συσκέψεις. Δυνατότητες επιβίωσης του εγχειρήματος θα υπήρχαν εάν οι υπερεθνικοί θεσμοί ετίθεντο υπό τον πλήρη έλεγχο των διακυβερνητικών θεσμών που για να ισχύει η ισοτιμία θα πρέπει να αποφασίζουν σε όλα ομόφωνα. Η χαλάρωση του εγχειρήματος, εξάλλου, οδήγησε και στην χαλάρωση του αντί-ηγεμονικού χαρακτήρα των κοινοτικών ρυθμίσεων. Με αφορμή την οικονομική κρίση αυτό πλέον καταμαρτυρείται καθημερινά. Η ΕΕ εισήλθε έτσι σε μια αυτοκτονική τροχιά. [sofokleous10.gr]

***
 

***ΑΘΛΗΤΙΚΗ  ενημέρωση  :

Α.Π.Σ.ΑΣΤΕΡΑΣ  ΑΡΦΑΡΩΝ 1930-1955-2013

*** Θέλει το μπαμ με Κεϊτά η Καλαμάτα… Ξεκαθαρίζει του Καραχάλιου         

           Κατά κάποιους η μεταγραφική στασιμότητα είναι ανησυχητική, κατά τους διοικούντες της Μαύρης Θύελλας είναι κυρίως αποτέλεσμα της διάθεσης να βρεθούν οι καλύτεροι, υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες, ποδοσφαιριστές, που θα δώσουν την ώθηση πρωταθλητισμού στην ομάδα της Καλαμάτας. Η αλήθεια είναι ότι ο Πανηλειακός δημιούργησε επιπλέον εμπόδια με την άνοδό του στη Β΄ Εθνική, αφού παίκτες που έδειχναν κλεισμένοι, όπως ο Μπράβος, προτίμησαν την ομάδα του Πύργου, η οποία μάλιστα έχει κάνει δυνατό μπάσιμο και για τον Αλέκο Καραχάλιο. Ο 27χρονος μέσος είχε βρεθεί το τελευταίο διάστημα στο στόχαστρο της Καλαμάτας και οι επαφές όδευαν προς τη συμφωνία, όμως τις τελευταίες ώρες ο Πανηλειακός προσέγγισε δυνατά τον παίκτη και φαίνεται πως στο νήμα είναι κοντά στο να εξασφαλίσει την απόκτησή του. Όλα θα κριθούν πιθανότατα σήμερα, οπότε και θα γίνει γνωστή η απόφαση του ποδοσφαιριστή. Ο Γιώργος Ράλλης είχε επαφή με τον μάνατζερ του παίκτη, που αγωνίστηκε άλλωστε πέρυσι στον Πανηλειακό, ενώ κατάγεται από το γειτονικό νομό, και θα μάθει από ώρα σε ώρα την απόφασή του.
Οι δυσκολίες που προκύπτουν και που συνδυάζονται με την οικονομική στενότητα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη διοίκηση της Καλαμάτας, δεν απογοητεύουν, αλλά αντιθέτως πεισμώνουν τον κ. Ράλλη και τους συνεργάτες του, που είναι αποφασισμένοι να κάνουν τουλάχιστον μία – δύο ηχηρές προσθήκες. Η περίπτωση του 22χρονου μέσου Μοχάμεντ Κεϊτά, που έχει περάσει από την ΑΕΚ και πέρυσι αγωνίστηκε με τον Θρασύβουλο στη Β΄ Εθνική, ενδεχομένως να είναι αυτή που επιθυμούν οι άνθρωποι της Θύελλας. Ήδη έχουν αρχίσει να συγκεντρώνουν πληροφορίες και δεν αποκλείεται να «τρέξει» το θέμα εφόσον το επιτρέψουν  οι οικονομικές του απαιτήσεις.
  Ξεκινά σήμερα η προετοιμασία
Από κει και πέρα σε ρυθμούς έναρξης προετοιμασίας κινούνται άπαντες στο μελανόλευκο στρατόπεδο, αφού το πρώτο επίσημο ραντεβού έχει οριστεί για σήμερα το απόγευμα στο Δημοτικό Στάδιο. Η συγκέντρωση των παικτών θα γίνει στις 5.30 και λίγο αργότερα θα βγουν στο γήπεδο υπό τις οδηγίες του Νίκου Κακαλέτρη και των συνεργατών του. Θυμίζουμε ότι έχουν ανανεώσει τη συνεργασία τους οι Ηλιόπουλος, Τσόπελας, Πούτσης, Τριανταφυλλάκης, Κωνσταντακόπουλος, Τσιμικλής, Ρήγας, Μπελεβέντης, Σκαρλάτος, και έχουν αποκτηθεί οι Μεσσήνιοι Κάνιστρας, Κωνσταντόπουλος, Ζαχαρόπουλος, Ι. και Α. Καλογερόπουλος.
Στην αυριανή προπόνηση θα είναι και κάποιοι από τους νεαρούς που δοκιμάστηκαν – άρεσαν οι Γεωργιόπουλος, Βασιλέας, Μπλέτσας και κάποιοι ακόμη – ενώ αναμένονται και κάποιοι άλλοι που τα ονόματά τους δεν έχουν κυκλοφορήσει όλο αυτό το διάστημα.
  Σήμερα οι δύο Νιγηριανοί… Ακολουθούν δύο Ιταλοί, ένας Βέλγος και ένας Γκανέζος
Τέλος, για σήμερα μεταφέρθηκε η άφιξη των δύο Νιγηριανών μέσων που θα περάσουν από τις δοκιμές του Νίκου Κακαλέτρη, ενώ σταδιακά αναμένονται στην Καλαμάτα οι δύο Ιταλοί μεσοεπιθετικοί (Οντβόνγκ και Τσιρίλο), ένας Βέλγος κεντρικός αμυντικός και πιθανότατα ένας Γκανέζος μέσος.  Του Νίκου Μπαλόπουλου

***Η ΕΠΟ αποφάσισε Κύπελλο μόνο για τη Γ' Εθνική         

           Νέα δεδομένα υπάρχουν στο θεσμό του Κυπέλλου για τις ομάδες της Γ' Εθνικής. Συγκεκριμένα, οι ομάδες της 3ης τη τάξει κατηγορίας δεν θα συμμετάσχουν στα Κύπελλα που διοργανώνουν οι ΕΠΣ της χώρας, αφού η ΕΠΟ, με απόφασή της στο Δ.Σ. της Παρασκευής, αποφάσισε τη δημιουργία Κυπέλλου Γ' Εθνικής.
Μάλιστα για τον θεσμό αυτό υπάρχει ενδιαφέρον για τα τηλεοπτικά δικαιώματα (λόγω της παρουσίας δυνατών ομάδων όπως η ΑΕΚ, η Λάρισα, ο Πανσερραϊκός, ο Ιωνικός, η Προοδευτική), ενώ σίγουρα θα υπάρξουν και διαγωνισμοί ΠΡΟΠΟ που θα συμπεριλάβουν αγώνες Κυπέλλου της Γ΄ Εθνικής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής Πρωταθλήματος της Γ' Εθνικής, οι περίπου 96 ομάδες της κατηγορίας θα χωρισθούν γεωγραφικά, ώστε να αποφευχθούν μεγάλες και δαπανηρές μετακινήσεις.
Η ΕΠΟ μέσα σε αυτήν την εβδομάδα θα ενημερώσει τις ΕΠΣ για τις αλλαγές, ενώ σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες η πρώτη φάση του νέου Κυπέλλου Γ' Εθνικής θα διεξαχθεί στις 15 Σεπτεμβρίου.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

***

***   ΑΠΟ  ΤΙΣ  ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ  ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ  2013 :

~ http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/07/24-2013.html , Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τετάρτη  24  Ιουλίου  2013 .-

~ http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2013/07/25-2013.html , Το  αγιάζι  της ενημέρωσης Πέμπτη  25  Ιουλίου  2013 .-
~ http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2013/07/26-2013.html , Το  αγιάζι  της ενημέρωσης  Παρασκεύ  26  Ιουλίου  2013 .-
~  http://arfara-messinia-stamos-stamos.blogspot.gr/2013/07/27-2013.html , Το αγιάζι  της  ενημέρωσης Σάββατο  27  Ιουλίου  2013.-
~  http://arfara-messinias-stamos-2010.blogspot.gr/2013/07/28-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Κυριακή 28 Ιουλίου 2013
 http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/07/29-2013.html , Το  αγιάζι   της  ενημέρωσης  Δευτέρα  29  Ιουλίου  2013 .-
~ http://httpdimmetoparfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/07/30-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης 30 Ιουλίου 2013.-
 ~  http://snsarfara.blogspot.gr/2013/07/31-2013.html , Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Τετάρτη  31  Ιουλίου   2013 .-

 ~***  ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ  2013 :

~ http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2013/08/01-02-08-2013-03-2013.html , Προσκύνημα  στην ΤΗΝΟ  01 καί 02 -08 -2013 ,  Σάββατο  03 Αυγούστου  2013.-

~ http://dimmetoparfara.blogspot.gr/2013/08/03-2013.html , Το  αγιάζι  της  ενημέρωσης  Σάββατο 03  Αυγούστου  2013.-
~ http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2013/08/04-2013.html , Το  αγιάζι  της ενημέρωσης  Κυριακή  04  Αυγούστου  2013 .-
~ http://arfara-messinia-stamos.blogspot.gr/2013/08/04-2013.html , Όμορφα  και  ωραία νέα Κυριακή  04  Αυγούστου  2013.-
~ http://stamos-dynami.blogspot.gr/2013/08/05-2013.html , Το  αγιάζι  της  Ενημέρωσης  Δευτέρα 05  Αυγούστου  2013.-
~

 * **  ΜΕΝΟΥΝΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ 2012 - 20133 : ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ  
~* http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post_21.html, Τετάρτη, 21 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ .- (1)  .-

** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/blog-post_22.html, Πέμπτη, 22 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ .- (2)
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/3.html, Παρασκευή, 23 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ (3) .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/4.html, Σάββατο, 24 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (4) .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/5.html, Κυριακή, 25 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (5) .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/6.html, ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (6) : Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012 ,.-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/11/7.html, Πέμπτη, 29 Νοεμβρίου 2012 , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ .
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2012/12/8_18.htmlΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ (8) .- ,
~** http://vlasisarfarablogspotcom.blogspot.gr/2013/01/19-20-01-2013.html, ΜΕΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ , ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ Σ/Κ 19 και 20 -01 -2013 στο Χιονοδρομικό Χελμού Καλαβρύτων.- (9).-
*** *** http://stamos-stamoskalsnsblogspotcom.blogspot.gr/2013/02/9-10-2013.html , ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ -video , Σ/Κ 09καί 10Φεβρουαρίου 2013 .-(10).-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html , ΜΕΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ !!!! διαδρομές - εκδρομές ...... περιηγήσεις.....
Επίσκεψη στα Φιλιατρά γιορτή αγιορτή Αγίου Χαραλάμπου ,Μιά ημερήσια διαδρομή ,Σάββατο 09 Φεβρουαρίου 2013 .- (11) .-
~** http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/03/27-2013.html , ΜΕΝΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ :
Τετάρτη 27Μαρτίου 2013 .- (12^α)
~** http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/02/19-2013.htmln , ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ .-
~* http://arfara-kalamata-greece.blogspot.gr/2013/03/28-2013.html , Η Ελλάδα μέσα από φωτογραφίες28 Μαρτίου 2013 .-
~ http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/04/20-21-2013_22.html ,Σαββατοκύριακο 20 καί21 Απριλίου Διαδρομές - διήμερη εκδρομή στην Βοιωτία και Β. Εύβοια 2013, ΜΕΝΟΥΜΕ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΖΟΥΜΕ καί ΜΑΘΑΙΝOΥΜΕ ΕΛΛΑΔΑ.-
~ http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/04/23-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τρίτη 23 Απριλίου 2013
~ http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/05/17-05-2013.html ,
Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Παρασκευή 17-05-2013 : Μένουμε Βλέπουμε Ζούμε Μαθαίνουμε ΕΛΛΑΔΑ.-
~ http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/05/17-05-2013.html , Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Μένουμε Βλέπουμε Ζούμε Μαθαίνουμε Ελλαδα
Παρασκευή 17-05-2013.-
~  http://vlasiosarfara.blogspot.gr/2013/05/17-05-2013.html , Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Μένουμε Βλέπουμε Ζούμε Μαθαίνουμε Ελλαδα
Παρασκευή 17-05-2013.-   ~ http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2013/05/17-2013.html ,Η ΕΛΛΑΔΑ μέσα από Φωτογραφίες Παρασκευή 17 Μαΐου 2013.- ~ http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2013/05/17-05-2013.html , Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΕΣΑ από φωτογραφίες Παρασκευή 17-05-2013 : Μένουμε , Βλέπουμε , Ζούμε , Μαθαίνουμε ΕΛΛΑΔΑ
~ http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2013/05/22-05-2013.html , ΑΡΦΑΡΑ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ , Ιστορικές διαδρομές Αναδημοσίευση Τετάρτη 22-05-2013.-
 ~ http://arfaramessiniasgreece.blogspot.gr/2013/06/17-2013.html , Κυριακή στην Αίγινα , Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013.-
~  http://vlasisarfarablogspot.blogspot.gr/2013/06/blog-post.html  , Διαδρομές μέσα από Βίντεο - ερασιτεχνικά- στην όμορφη Ελλάδα  μας : Πέμπτη 27 Ιουνίου  2013 .-
~ http://asterasarfaron2011.blogspot.gr/2013/06/29-2013.html  , Άρωμα Ελλάδας Σάββατο 29 Ιουνίου 2013.-
~ http://arfara-messinias-stamos.blogspot.gr/2013/07/13-2013.html , Από  όσα γράφοντε διαβάζουμε  καί   ακούμε Σάββατο 13  Ιουλίου  2013.-   
~ http://snsstamoskal.blogspot.gr/2013/07/30-2013.html , Το αγιάζι της ενημέρωσης Τρίτη 30 Ιουλίου 2013 .-
*